François-René de Chateaubriand
Atala
— Za późno już, za późno! — wykrzyknęła. — Trzebaż umierać w chwili, gdy dowiedziałam się, że mogłam...
— Za późno już, za późno! — wykrzyknęła. — Trzebaż umierać w chwili, gdy dowiedziałam się, że mogłam...
Jak niewidzialne, podstępne widmo, wślizgiwał się mord do najściślejszego koła, jakie tworzy przyjaźń, miłość, pokrewieństwo...
Po upływie dwudziestu pięciu dni uczciwy radca opowiedział o tym swojej żonie. Ta również przejęła...
Może oznaczać swoiste narzędzie zbrodni, przed którym drżą i od którego giną królowie (zob. Hamlet Shakespeare'a); może także zyskać znaczenie przenośne i w tym sensie łączyć się z innym motywem, choćby takim jak miłość tragiczna (zob. Cierpienia młodego Wertera Goethe'go) — „zatruwająca” życie swych ofiar (zob. też: wąż).