Władysław Stanisław Reymont
Chłopi, Część czwarta - Lato
To rad nierad wziął książkę i powlókł się jak zwykle w pole; i tam kajś...
To rad nierad wziął książkę i powlókł się jak zwykle w pole; i tam kajś...
Kreowałem się Millerowi posłem jeszcze i dlatego, by wam nowin udzielić, które są tak pomyślne...
— Już mi i gniewno było na ciebie, żeś tak długo znać o sobie nie dawał...
Za pomocą tego motywu zaznaczamy fragmenty, w których pojawia się postać anioła, istoty kojarzonej z dobrem i pokorą wobec Boga, stojącej na przeciwnym biegunie systemu moralności w stosunku do szatana (i pomniejszych diabłów). Istnieje jednak wiele utworów, w których pojawiają się osoby ,,przeanielone" (szczególnie w literaturze romantycznej, w której w ten sposób kreowane są najczęściej kobiety — przeciwieństwem będzie tu typ kobieta demoniczna). Motyw przydatny jest również do wskazywania rozmaitych wierzeń związanych z aniołami i przemyśleń na ich temat.