Motyw: Odrodzenie w utworze Próchno

Ona ma w sobie słoneczną radość łąkowego kwiatu, w pytającym błysku oczu niegasnącą do życia...

…I zda mi się, że leżę martwy tam na lodowcu, w pod­niebnej trumnie sinego...

— Więc ta chwila, co się zbliża — myślał — najstraszniejsza ze wszystkiego, co stać się może — więc...