Skarbotłum. Stefan Napierski
(Ojcze-naśki imć pana Marszałka)
1Grób, Bezsilność, Łzy— Jakkolwiek umrzesz, rozgrzeszony czy potępion — nocy tej Skarbo chargotał mi do ucha — będziesz miał całun z pajęczynowej przędzy i pajęczynę pogrzebię wraz z tobą.
2— Och! obym przynajmniej miał za całun — odparłem mu, z oczami zaczerwienionymi od rzewnego szlochu — listek osikowy, w którym ukołysze mnie westchnienie jeziora.
3— Nie! — prześmiewał się karzeł szyderczy — będziesz padłem ślimaka, który o zmierzchu poluje na muszki oślepione zapadającym słońcem!
4— Woliszże — odrzekłem, nie powstrzymując łez — wolisz, iżby ssał mnie pająk jadowity o trąbie słonia?
5— Niech tam — dodał — pociesz się, za całun będziesz miał opaski nakrapiane złoto ze skóry wężowej, w którą owinę cię szczelnie jak mumię.
6I z krypty przyćmionej Świętej Benigny, gdzie cię twarzą do muru ustawię wyprostowanego, nasłuchiwać będziesz, jak łkają dzieciątka w mrokach czyśćcowych.
Bezpieczne płatności zapewniają:
Dane do przelewu tradycyjnego:
Fundacja Wolne Lektury
ul. Marszałkowska 84/92 lok. 125, 00-514 Warszawa
75 1090 2851 0000 0001 4324 3317
Darowizna na Wolne Lektury + twoja nazwa użytkownika lub e-mail
PL88 1090 2851 0000 0001 4324 3374
PL82 1090 2851 0000 0001 4324 3385
WBKPPLPP
