Dusiołek

czytaj online

2×
1.75×
1.5×
1.25×
1×
0.75×
0.5×

Czyta: Robert Koszucki, reż. Rafał Poławski Dofinansowano ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.

?

Pobieranie e-booka

Wybierz wersję dla siebie:

.pdf

Jeśli planujesz wydruk albo lekturę na urządzeniu mobilnym bez dodatkowych aplikacji.

.pdf

.epub

Uniwersalny format e-booków, obsługiwany przez większość czytników sprzętowych i aplikacji na urządzenia mobilne.

.epub

.mobi

Natywny format dla czytnika Amazon Kindle.

.mobi

inne formaty

Pobieranie audiobooka

Wybierz wersję dla siebie:

.mp3

Uniwersalny format, obsługiwany przez wszystkie urządzenia.

.mp3

OggVorbis

Otwarty format plików audio, oferujący wysokiej jakości nagranie.

.ogg

Ballada Bolesława Leśmiana pt. Dusiołek to historia Bajdały, wędrowca, który przemierzał świat ze swoją szkapą i wołem. Mężczyzna postanowił odpocząć na leśnym mchu, przespać upał. Uśpiony stał się łatwym celem dla Dusiołka.

Utwór po raz pierwszy został opublikowany w 1920 roku. Jego treść odwołuje się do wierzeń ludowych, tytułowy upiór jest reprezentantem jednej ze zmór, które mogą uprzykrzać życie człowiekowi, zwłaszcza strapionemu, przez pozbawianie ich tchu.

Bolesław Leśmian to jeden z najsłynniejszych pisarzy i poetów polskich pierwszej połowy XX wieku, uznany za najoryginalniejszego twórcę tych czasów. To twórca nowego typu ballady, zasłynął także charakterystycznym językiem — jego utwory pełne są neologizmów, zwanych leśmianizmami. W swoich dziełach odwoływał się często do wątków fantastycznych, do wierzeń ludowych, czerpał z tradycji baroku, romantyzmu i Młodej Polski, inspirował się Bergsonem i Nietzschem.

Ta książka jest dostępna dla tysięcy dzieciaków dzięki darowiznom od osób takich jak Ty!

Dorzuć się!

O autorze

Bolesław Leśmian

Ur.: 22 stycznia 1877 w Warszawie
Zm.: 5 listopada 1937 w Warszawie
Najważniejsze dzieła:: Łąka (1920), Napój cienisty, Dziejba leśna (tomik), Klechdy sezamowe, Przygody Sindbada Żeglarza, Klechdy polskie

Wybitny polski poeta, eseista, prozaik i tłumacz tworzący w Młodej Polsce i dwudziestoleciu międzywojennym. Pochodził ze spolszczonej inteligenckiej rodziny Lesmanów. Spokrewniony z A. Langem i J. Brzechwą. Ukończył studia prawnicze w Kijowie. Współtworzył »Chimerę« i Teatr Artystyczny w Warszawie. Jego poezję cechował symbolizm, sensualizm, mistycyzm, spirytyzm, zainteresowanie paranormalnością, postulowanie powrotu do natury (poeta jako „człowiek pierwotny”), poszukiwanie miejsca Boga w świecie, ale i egzystencjalne spory ze stwórcą. Nawiązywał do ludowości (tworząc neologizmy oraz własne mity i postaci), stylistycznie do baroku i romantyzmu, ideowo do filozofii Nietzschego i Bergsona. Mistrz wiersza sylabotonicznego. W 1933 r. został członkiem Polskiej Akademii Literatury.