- Ciało: 1 2
- Cierpienie: 1
- Kondycja ludzka: 1
- Modlitwa: 1 2
- Życie jako wędrówka: 1
Uwspółcześnienia:
Pisownia łączna/rozdzielna: zdaleka > z daleka.
Interpunkcja, np.: zmalej i skurcz się i znuż! > zmalej i skurcz się, i znuż!
Bolesław LeśmianŁąkaPieśni kalekaująceRęka
1
CiałoPodczas gdy ciało w mękach żebraczego postu
Kurczyło się, jak ochłap wyschłego moczaru,
Ręka ma w samowolnym obłędzie rozrostu
Wszerz i wzwyż potworniała od żądzy bezmiaru.
5Wypaczona od skwarów i pusta, jak dzieża
[1],
Miażdżąc stawów hamulce, rosła mi i rosła,
Czując radość zawczasu ciosanego wiosła,
Co już w samym zapłodku
[2] śni morskie bezbrzeża!
10W pięść modlitewną się złóż!
Męko, nadmierna Męko,
Zmalej i skurcz się, i znuż!
Pośpieszniej się od niego lub od niej oddalmy!
15Jakże znikąd przyszliśmy i jakże z daleka,
Że dłoń nasza w świat rzuca nieludzki cień palmy!
Sen unika jej w nocy, ptak płoszy się we dnie,
Pierś dziewczęca nie spocznie w jej chwytnej ustroni!
Przechodzień na jej widok wzdraga się
[3] i blednie,
20Bo nie starczy jałmużny dla tak wielkiej dłoni!
Ręko, nadmierna Ręko,
W pięść modlitewną się złóż!
Męko, nadmierna Męko,
Zmalej i skurcz się, i znuż!
25
CierpieniePrzekroczyła mych kości zbolałe granice,
Przerosła moją duszę, sumienie i łoże,
I lękam się, że skoro ukryję w niej lice
[4],
Nigdy już ich na światy nie wyłonię boże!
ModlitwaA gdy nią się przeżegnam — przesadny znak krzyża,
30Obłąkany rozpędem zbytniego ogromu,
Źdźbłem zaledwo
[5] się garnie do mego pobliża,
A resztą — pierzcha w mroki, nieznane nikomu!
Ręko, nadmierna Ręko,
W pięść modlitewną się złóż!
35Męko, nadmierna Męko,
Zmalej i skurcz się, i znuż!