Spis treści

Historia: 1
Natura: 1
Obraz świata: 1
Oko: 1
Praca: 1
Prawda: 1 2
Rycerz: 1
Wiedza: 1 2

Dokonano uwspółcześnień w zakresie: pisowni łącznej / rozdzielnej (coby > co by; nietylko > nie tylko; z nad > znad); pisowni nazw obcych (Xerxes > Kserkses); pisowni spółgłosek dźwięcznych / bezdźwięcznych (zkąd > skąd; z pod > spod; ślizka > śliska).

Adam MickiewiczDo Joachima Lelewela

Bellorum causas, et vitia, et modos

Ludumquae Fortunae, gravesque

Principum amicitias, et arma…

Periculosae plenum opus aleae

Tractas, et incedis per ignes

Suppositos cineri doloso.

(Horacy, Pieśni II, 1)

O długo modłom naszym będący na celu,

Znowuż do nas koronny znijdziesz [1] Lelewelu!

I znowu cię obstąpią pobratymcze tłumy,

Abyś naprawiał serca, objaśniał rozumy.

Nie ten, co wielkość całą gruntuje w dowcipie [2],

Rad tylko, że swe imię szeroko rozsypie,

I że barki księgarzom swemi pismy [3] zgarbi:

Nie taki ziomków serca na wieczność zaskarbi;

Ale kto i wyższością sławy innych zaćmi,

I sercem spółrodaka [4] żyje między braćmi.

Lelewelu, w oboim jak ci zrównać blasku [5]?

Szczęśliwyś i w przyjaciół, i w prawd wynalazku.

Oto nad wiek młodziana przerosłeś niewiele:

Tobie, mędrszemu, siwe zajrzą [6] Matuzele [7].

Imię twoje wybiegło za Chrobrego szranki,

Między teutońskie [8] sędzie i bystrzejsze Franki [9]:

A jak mocno w litewskiem [10] uwielbianyś gronie,

Publicznie usta nasze wyznają i dłonie.

Już długo z sal uczonych wracało na sucho,

Łakome, a przez ciebie znarowione ucho:

Zacznij słynąć cudami dla uczniów natłoku,

Coś je tylekroć sprawił w onegdajszym [11] roku,

Gdy twojem [12] czarodziejskich użyciem sposobów

Greckie i Rzymian cienie ruszałeś spod grobów.

Wstają z martwych, przechodzą na prawdy zwierciadła,

Od czoła ich Plutona przyłbica odpadła

I żelazne na piersiach łamią się pokrycia,

W których myśli i chęci taili za życia.

Oto mędrzec Fedona [13], to Persów zabierca [14]:

Patrzym w bezdenność myśli, w labirynt ich serca.

Tam iskra światła, ówdzie nasiona potęgi;

Gdy je zdarzeń pomyślnych wzmaga oddech tęgi,

Iskra łunę roznieca, z nasionek wylęga

Olbrzym, dosięgający brzegów ziemiokręga [15].

Tak dzielne geniusze panują nad światem:

Teraźniejszość upada przed ich majestatem;

Stworzenia, które kiedyś wyda przyszłość mętna,

Niosą kolor ich blasku lub ich razów piętna.

Ale równa jest wielkość, czy to światu władać,

Czy skutki wielkiej władzy nad światem wybadać.

NaturaNieraz miasto w podziemną rozpadlinę gruchnie,

Słońce kirem [16] zachodzi [17], woda płomień buchnie:

Nadarzeń się takowych mnogie żyją świadki [18],

Przecież ich źródła dociec umie arcyrzadki.

A na podobnej liczbie jeszcze gorzej zbywa [19],

Co by różnego wątek spajając ogniwa,

Potrafili wybadać, za rozsądku wodzą,

Jak się z przyczyny spólnej różne skutki rodzą;

Jak podziemny wypadek morzem zakołata

I niebieskiego sprawi zaburzenie świata.

Z mniejszości postępujmy ustawnie [20] do góry:

Z martwej przejdźmy w krainę żyjącej natury,

Kędy [21] ludzkość jest światem, żywiołami duchy.

Jak śledzić przyczyn, związać następów [22] łańcuchy?

Tu zaćmi nieskończona różność widowiska,

Tu po obcych świadectwach droga myśli śliska,

Prawda, WiedzaA bóstwo Prawdy, skąpiąc nagiego promienia,

Pełni swojej nie raczy ukazać spod cienia,

Oko, Obraz świataBo jej trudno dostrzeże, choć kto oczy wlepi;

Od dzieciństwa jesteśmy długo na nią ślepi.

Skoro zaczniem przezierać [23], że nie dosyć bystrze,

Podejmują się obcy nam usłużyć mistrze [24];

I szkła swojej roboty wsadzają na oko,

Przez które widać szerzej i więcej głęboko.

Ale jaką im barwę dał mistrz wynalazku,

W takim wszystkie przedmioty okazują blasku.

Stąd cudze malowidła, własne wzroku skazy,

Omyłką na zewnętrzne przenosim obrazy.

Człowieku, sługo wieczny! bo nie tylko zmysły,

Ale i sądy twoje od drugich zawisły,

Pierś dziecinną ojcowskie napełniają czucia;

Gdyś młody, uciskają zwyczajów okucia [25].

Nieraz myślisz, że zdanie urodziłeś z siebie:

A ono jest wyssane w macierzystym chlebie;

Albo niem [26] nauczyciel poił ucho twoje,

Zawżdy [27] część własnej duszy mieszając w napoje.

A tak, gdzie się obrócisz, z każdej wydasz [28] stopy [29],

Żeś znad Niemna, żeś Polak, mieszkaniec Europy.

Prawda, Wiedza, Historia, PracaA słońce Prawdy wschodu nie zna i zachodu;

Równie chętne każdego plemionom narodu

I dzień lubiące każdej rozszerzać ojczyźnie,

Wszystkie ziemie i ludy poczyta za bliźnie.

Skąd kto się w przenajświętszych licach jej zacieka [30],

Musi sobie zostawić czystą treść człowieka,

Zedrzeć wszystko, co obcej winien jest przysłudze,

Własności [31] okoliczne i posagi [32] cudze.

Ku takim pracom niebo dziejopisa woła.

Odważają się liczni: ale któż wydoła?

Tylko sam, komu rzadkim nadało się cudem,

Złączyć natchnienie boskie z ziemianina trudem,

Nad burzę namiętności, interesu sieci,

Z pomroków ducha czasu nad gwiazdy wyleci;

Uważa skąd dla ludów przyszła ryknie burza

Albo się pod otchłanie przeszłości zanurza,

Grzebiąc zapadłe wieków odległych ciemnoty,

Wykopuje z nich prawdy kruszec szczerozłoty.

Lelewelu! rzetelną każdy chlubę wyzna,

Że ciebie takim polska wydała ojczyzna.

Na świętym dziejopisa jaśniejąc urzędzie,

100

Wskazujesz nam co było, co jest i co będzie.

Pierwszy towarzyskiego [33] widzim obraz stanu,

Od łożyska Eufratu po wieże Libanu.

Na równiach niedzielonych żadnemi [34] przegrody,

Tam naprzód w wielkie ciało zrosły się narody;

105

Zaraz na karku onych [35] ciemięzcy usiedli,

Miasta wałem, a ludy łańcuchem obwiedli.

Ówdzie, między wysepki i morskie rękawy,

Drobny Greczyn urządzał pospolite sprawy,

Ruchem do mirmidońskich podobny zwierzątek [36],

110

Od których słusznie mniemał wyciągać początek.

W cudzych osiada miastach, lecz je sam bogaci,

Przychodnim bogom swojskie nadaje postaci;

Dla nieznanych cór nieba, pierwszy w jego rodzie

Wystawiono Piękności kościół i Swobodzie.

115

Tych natchnieniem Helenin [37] gdy piersi zagrzewał,

Walczył, rozprawiał, kochał, nauczał i śpiewał.

Lecz już medańska szabla okrąża dokoła,

Bałwanowi wschodniemu świat uchylił czoła;

Trzaskiem samowładnego napędzona bicza

120

Wali się od Kaukazu zgraja niewolnicza.

Kserkses ludy podeptał, miasta porozwalał,

Morza flotą zahaczył, lądy tłumem zalał.

Wtem, z małej chmurki greckiej gdy pioruny padną,

Rozprysnęły się tłumy, floty poszły na dno.

125

Zgubnego Europejczyk umknąwszy rozgromu,

Poszedł Azyjanina [38] nękać w jego domu;

A na perskie wezgłowia upuściwszy skronię [39],

Drzemał i na bok rzucił ordzewiałe [40] bronie.

Tak swobodnie sennego zabrali w łańcuchy,

130

Wilcze Romula [41] plemię, italskie pastuchy.

Kłótliwi i przez własne wyuczeni zwady,

Jak gwałtem lub chytrością wyniszczać sąsiady [42];

Ustawni [43] napastnicy, we chwilach pokoju

Ramiona do nowego krzepili rozboju,

135

Albo darli się z sobą: wtenczas tylko w zgodzie,

Kiedy społem o cudzej przemyślali szkodzie.

Lecz skoro zapaśnikom przeciwnych [44] nie stało,

Z otyłości próżniackiej coraz słabnie ciało.

Rzym pastwi się nad światem, a tyran nad Rzymem,

140

Świat rzymski obumarłym staje się olbrzymem.

Któż w nieżyjących zwłokach nowy duch roznieci?

Wy, ogniste spod lodów skandynawskich dzieci!

RycerzOto Senior pełnym odziany kirasem [45],

Niosąc kopią [46] w toku, różaniec za pasem,

145

Pobożności oddany, kochance i chwale,

Pod dach gotycki ściąga na ucztę wasale.

Damy wskazują wieńce, bardy w lutnie dzwonią,

Młodzież kopie kruszy, albo w pierścień gonią.

Czulsze serce niż u nas biło im spod stali:

150

Oni najpierwsi z niebios Miłość przywołali

Serdeczną, i za dawnych niecenioną wieków,

U duchownych Hebreów [47] i cielesnych Greków.

Oni, kiedy praw słaba chwieje się budowa,

Krzepili ją łańcuchem rycerskiego słowa.

155

Aby naprawiać krzywdy, piękne zyskać względy,

Ważyli się na puszcze i zamorskie błędy [48],

Nowe herby z odległych przynosząc turniei [49]

Lub krwią kupując palmę męczeńską w Judei.

Tymczasem na ich zamkach zasiadły opaty [50],

160

Ksiądz cisnął się do celi, a mniszka za kraty;

Na wystrzał bulli [51] z tronów spadały korony,

Rzym powtórnemi ziemię opasał ramiony [52],

Aż zadały pułkowe orężników władze

Śmierć domowym rozruchom i obcej przewadze.

165

U ludów, gdzie społeczny gmach na pismach wsparty,

Panów i sług powinność objaśniły karty.

Takie na Albiońskim [53] spisano Ostrowie,

I takie Jagiellony [54] dali nam królowie.

Lecz w innostronnych krajach, naczelników stopa

170

Buntujące się panki zniżyła do chłopa.

Hiszpańczyk dalej zrobił: od brzegów Gadesu

Doścignął aż do światów nieznajomych kresu;

Tam co rok z flotą chodzi, nowe skarby kopie,

I żelazami całej pogroził Europie.

175

Naprzeciw chęciom jego inne pany dążą —

To otwarcie nastają, to się milczkiem wiążą.

Wzajem sobie nieufni ustawnemi [55] czaty

Dla własnych zysków cudzej łaknący intraty [56];

Oko ich zawżdy [57] czujne, broń wiecznie dobyta,

180

Co jeden z rąk upuści, wnet dziesięciu chwyta,

Jeśli nie miał zawadzić kędy ząb łakomy,

I sąsiednie pokojem zakwitnęły domy,

Pokłócą w dzień mieszkańców, w nocy ogień kładną [58],

Przybiegają ratować i ratując kradną.

185

Wszystkie ziemie i ludy za swe mając spadki,

Rozdzielają na przedaż [59], wiano [60] albo datki;

Raz: jako napastnicy, znowu jak obrońce [61],

Czasem dla okrągłości cudze rwali końce [62].

Natenczas sztuka stanu w tajniach urodzona,

190

Rozciągnęła szeroko polipu ramiona:

Kto chce zyskać lub swoje posiadać bezpiecznie,

Oko miej zawżdy czujne, broń dobytą wiecznie.

Stąd wzajemna nieufność, ustawiczne czaty,

Walki, częste nabytki i prędkie utraty.

195

Wszystkie ludy i ziemie za swe mając spadki,

Rozdawano, jak przedaż, wiano albo datki.

Nieprzyjaciółmi często bywali obrońce,

Albo dla okrągłości cudze rwali końce.

Taką w całej Europie szły koleją sprawy,

200

Nim dojrzały w wulkanach nadsekwańskich lawy [63];

Tam zadawniony ucisk, ponawiane skargi,

Wieczne państwa świętego z doczesnem [64] zatargi,

Wyskoki głów myślących, zapały młodzików,

Duma panów, rozkutych wściekłość niewolników;

205

A jak ziemia, ciężarna sprzecznemi [65] nasiony,

Z potwornem [66] niegdyś cielskiem rodziła pytony [67],

Tak z pomąconych chęci i myśli natłoku,

Rewolucyjny Gallów [68] wylągłeś się smoku!

Darmo go przemoc złamie i w piasek zagrzebie:

210

Posiane kły mścicieli odradzają [69] z siebie.

Kłótliwa wschodzi zgraja: w jednych chęć urasta

Platoniczne po ziemi odbudować miasta [70];

Drudzy skarbce do nowej znosili budowy,

Żeby z nich potem własne poczynić obłowy.

215

Gdy przeciwników szyję zgięli albo zasiekli,

Poszli cudzą przelewać, własną krwią ociekli.

Z gminowładnego wzleciał ptak cesarski gniazda [71];

I krwawa legionów zabłysnęła gwiazda.

A choć teraz skruszone olbrzymy zachodnie,

220

Jeszcze na ziemię krew ich może działać płodnie.

Gdzież jestem, Lelewelu! Jaka chęć uniosła

Opiewać morza, których nie tknęły me wiosła?

Poziomy płazik [72], orlej nabrawszy ochoty,

Uczone myśleń twoich naśladować loty!

225

Wyręczaj mię: bo w polskiem dziejopisów kole

Wyniosły jesteś, stanąć mający na czole [73]!

Ty, co nie dozwoliłeś tylu księgom kłamać,

Z samego kłamstwa prawdę umiejąc wyłamać,

Znasz lepiej trudne twojej nauki ogromy,

230

Słodkości jej owoców sam lepiej świadomy.

Głosem, którym okrzyki i przyklaski wzniecisz,

Powiedz, jak tam zaszedłeś, skąd tak rano świecisz?

Na wierzchy, gdzie parnaska trzyma cię opoka [74],

Zwabiaj niższych łagodnym swego blaskiem oka.

235

Niejedne już zyskałeś z godniejszych rąk wieńce:

Nie gardź tym, jaki wdzięczni składają młodzieńce.

I daruj, jeśli będziem chwalić cię po światu [75],

Że od ciebie wzięliśmy na ten wieniec kwiatu.

Przypisy

[1]

znijść (daw.) — zejść. [przypis edytorski]

[2]

dowcip (tu daw.) — inteligencja, bystrość umysłu. [przypis edytorski]

[3]

swemi pismy — daw. forma N. lm; dziś popr.: swymi pismami. [przypis edytorski]

[4]

spółrodak — dziś: rodak. [przypis edytorski]

[5]

w oboim (…) blasku (daw.) — w obu rodzajach blasku. [przypis edytorski]

[6]

zajrzeć a. zaźrzeć (daw.) — zazdrościć. [przypis edytorski]

[7]

Matuzel, dziś raczej Matuzalem — postać biblijna wspomniana w Ks. Rodzaju (5, 21–27), dziad Noego, miał żyć ponad 900 lat; tu: przysłowiowy sędziwy starzec. [przypis edytorski]

[8]

teutoński — niemiecki. [przypis edytorski]

[9]

teutońskie sędzie i bystrzejsze Franki — dziś popr. B. lm: teutońskich sędziów i bystrzejszych Franków; Frankowie — tu: Francuzi. [przypis edytorski]

[10]

litewskiem — daw. (XIX w.) forma N. i Msc. lp r.n.; dziś popr.: litewskim. [przypis edytorski]

[11]

onegdajszy (daw.) — poprzedni, zeszły (rok). [przypis edytorski]

[12]

twojem — daw. forma Msc. lp r.n.; dziś popr.: twoim. [przypis edytorski]

[13]

mędrzec Fedona — Sokrates (ok. 470–399 p.n.e.) gr. filozof, w dialogu Fedon, autorstwa jego ucznia, Platona, opisane są ostatnie momenty życia mędrca. [przypis edytorski]

[14]

Persów zabierca — Aleksander Macedoński, który w latach 334–330 p.n.e. podbił Imperium Perskie (obejmujące wówczas m.in. Anatolię, Fenicję i Egipt). [przypis edytorski]

[15]

ziemiokrąg — horyzont a. krańce Ziemi. [przypis edytorski]

[16]

kir — czarna materia będąca znakiem żałoby. [przypis edytorski]

[17]

Słońce kirem zachodzi — zaćmienie Słońca. [przypis edytorski]

[18]

mnogie (…) świadki (daw.) — dziś popr. forma M. lm: mnodzy (tj. liczni) świadkowie. [przypis edytorski]

[19]

zbywać na czym — tu: brakować. [przypis edytorski]

[20]

ustawnie (daw.) — stale, nieustannie, ustawicznie. [przypis edytorski]

[21]

kędy (daw.) — gdzie. [przypis edytorski]

[22]

następ — tu: następstwo. [przypis edytorski]

[23]

przezierać — przeglądać; patrzeć na wskroś (na wylot). [przypis edytorski]

[24]

mistrze — daw. forma M. lm; dziś popr.: mistrzowie. [przypis edytorski]

[25]

okucia — tu: kajdany, łańcuchy. [przypis edytorski]

[26]

niem — daw. forma N. lp r.n.; dziś popr.: nim. [przypis edytorski]

[27]

zawżdy (daw.) — zawsze. [przypis edytorski]

[28]

wydać — tu: pokazać, ujawnić. [przypis edytorski]

[29]

stopa — tu: krok; przen.: postępek. [przypis edytorski]

[30]

zaciekać się (daw.) — zagłębiać się, prowadzić dociekania. [przypis edytorski]

[31]

własność — tu: właściwość, cecha. [przypis edytorski]

[32]

posag — tu: dziedzictwo; naleciałość. [przypis edytorski]

[33]

towarzyski (…) stan (daw.) — tu: społeczeństwo. [przypis edytorski]

[34]

żadnemi przegrody — daw. forma N. lm; dziś popr.: żadnymi przegrodami. [przypis edytorski]

[35]

onych — tamtych. [przypis edytorski]

[36]

do mirmidońskich podobny zwierzątek (…) — Mirmidonowie, według mitologii, powstali z mrówek; [Myrmidonowie: staroż. naród pierwotnie zamieszkujący Eginę, wspomniany w Iliadzie Homera, gdzie Myrmidonowie są charakteryzowani jako nieokrzesani, bezwzględni i karni żołnierze towarzyszący Achillesowi pod Troją; ich nazwa z gr. oznacza „mrówki”; mit o pochodzeniu Myrmidonów od mrówek zapisany jest w Przemianach Owidiusza; red. WL]. [przypis redakcyjny]

[37]

Helenin — staroż. Grek, wywodzący się z Helenów. [przypis edytorski]

[38]

Azyjanin — dziś: Azjata; mieszkaniec Azji. [przypis edytorski]

[39]

skronię — dziś popr. forma B. lp: skroń. [przypis edytorski]

[40]

ordzewiały — dziś: zardzewiały. [przypis edytorski]

[41]

Romul, dziś Romulus — legendarny założyciel Rzymu, wykarmiony przez wilczycę. [przypis edytorski]

[42]

sąsiady — dziś popr. forma B. lm: sąsiadów. [przypis edytorski]

[43]

ustawny (daw.) — ciągły, nieustanny, ustawiczny; tu: notoryczny. [przypis edytorski]

[44]

skoro zapaśnikom przeciwnych nie stało — od kiedy zapaśnikom zabrakło przeciwników. [przypis edytorski]

[45]

kiras — kirys, pancerz, zbroja. [przypis edytorski]

[46]

kopią — dziś popr. B. lp: kopię. [przypis edytorski]

[47]

Hebreowie — Hebrajczycy. [przypis edytorski]

[48]

błąd — tu: błądzenie. [przypis edytorski]

[49]

turniei — dziś popr. forma D. lm: turniejów. [przypis edytorski]

[50]

zasiadły opaty — dziś popr.: zasiedli opaci; opat: przełożony klasztoru. [przypis edytorski]

[51]

bulla — dokument papieski. [przypis edytorski]

[52]

Rzym powtórnemi ziemię opasał ramiony — tj. Rzym powtórnie opasał ziemię swoimi ramionami (czyli objął ją swoją władzą). [przypis edytorski]

[53]

Albioński Ostrów — Anglia. [przypis edytorski]

[54]

Jagiellony — dziś popr. forma M. lm: Jagiellonowie. [przypis edytorski]

[55]

ustawny (daw.) — ciągły, ustawiczny, nieustanny; ustawnemi czaty: daw. forma N. lm, dziś popr.: ustawnymi czatami. [przypis edytorski]

[56]

intrata — dochód. [przypis edytorski]

[57]

zawżdy (daw.) — zawsze. [przypis edytorski]

[58]

kładną — dziś: kładą, podkładają. [przypis edytorski]

[59]

przedaż — dziś: sprzedaż. [przypis edytorski]

[60]

wiano — część majątku wnoszona do rodziny przez pannę młodą (żonę). [przypis edytorski]

[61]

obrońce — dziś popr. forma M. lm: obrońcy. [przypis edytorski]

[62]

dla okrągłości cudze rwali końce — mowa o zagarnianiu rubieży sąsiedniego państwa pod pretekstem „zaokrąglenia granic”. [przypis edytorski]

[63]

dojrzały w wulkanach nadsekwańskich lawy — przen. chodzi o wrzenie przedrewolucyjne (nad Sekwaną nie ma wulkanów w sensie dosłownym, geologicznym). [przypis edytorski]

[64]

doczesnem — daw. forma N. lp r.n.; dziś popr: doczesnym. [przypis edytorski]

[65]

sprzecznemi nasiony — daw. forma N. lm; dziś popr: sprzecznymi nasionami. [przypis edytorski]

[66]

potwornem — daw. forma N. lp r.n.; dziś popr: potwornym. [przypis edytorski]

[67]

ziemia (…) rodziła pytony (mit. gr.) — Pyton, wąż a. smok strzegący źródła przy wyroczni w Delfach, został zrodzony przez Matkę-Ziemię Gaję. [przypis edytorski]

[68]

Gallowie — tu: Francuzi. [przypis edytorski]

[69]

Posiane kły mścicieli odradzają z siebie — nawiązanie do mitu o Kadmosie, który zabiwszy smoka, za radą Ateny zasiał jego zęby w zaoranej ziemi, z zębów smoczych zaś wyrosło plemię wojowników, którzy zaczęli się nawzajem zabijać. [przypis edytorski]

[70]

platoniczne (…) odbudować miasta — chodzi o zamiar urzeczywistnienia sformułowanej przez Platona w Państwie idei rzeczpospolitej rządzonej przez filozofów. [przypis edytorski]

[71]

Z gminowładnego wzleciał ptak cesarski gniazda — nawiązanie do koronacji na cesarza Francuzów Napoleona I Bonaparte, będącego wcześniej rewolucyjnym generałem i pierwszym konsulem Republiki Francuskiej (państwa, którym w założeniu władać miał lud, a więc „gminowładnego”). [przypis edytorski]

[72]

płazik — mały płaz, zwierzę pełzające. [przypis edytorski]

[73]

stanąć na czole — dziś: stanąć na czele; objąć przywództwo a. wieść prym. [przypis edytorski]

[74]

parnaska (…) opoka — Parnas, pasmo górskie w środkowej Grecji, w staroż. Beocji, wg mit. gr. będące siedzibą boga Apollina, opiekuna sztuk, oraz orszaku otaczających go Muz, patronek różnych kunsztów; Klio, przedstawiana ze zwojem papirusu w dłoni, była muzą historii. [przypis edytorski]

[75]

po światu — dziś popr.: po świecie. [przypis edytorski]

Jednorazowo Miesięcznie

15 zł

tyle kosztują 2 minuty nagrania audiobooka

35 zł

tyle kosztuje redakcja jednego krótkiego wiersza

55 zł

tyle kosztuje przetłumaczenie 1 strony z jęz. angielskiego na jęz. polski

200 zł

tyle kosztuje redakcja 20 stron książki

500 zł

Dziękujemy za Twoje wsparcie! Uzyskujesz roczny dostęp do przedpremierowych publikacji.

20 zł /mies.

Dziękujemy, że jesteś z nami!

35 zł /mies.

W ciągu roku twoje wsparcie pozwoli na opłacenie jednego miesiąca utrzymania serwera, na którym udostępniamy lektury szkolne.

55 zł /mies.

W ciągu roku twoje wsparcie pozwoli na nagranie audiobooka, np. z baśnią Andersena lub innego o podobnej długości.

100 zł /mies.

W ciągu roku twoje wsparcie pozwoli na zredagowanie i publikację książki o długości 150 stron.

Inna kwota

Bezpieczne płatności zapewniają: PayU Visa MasterCard

Dane do przelewu tradycyjnego:

nazwa odbiorcy

Fundacja Wolne Lektury

adres odbiorcy

ul. Marszałkowska 84/92 lok. 125, 00-514 Warszawa

numer konta

75 1090 2851 0000 0001 4324 3317

tytuł przelewu

Darowizna na Wolne Lektury + twoja nazwa użytkownika lub e-mail

wpłaty w EUR

PL88 1090 2851 0000 0001 4324 3374

Wpłaty w USD

PL82 1090 2851 0000 0001 4324 3385

SWIFT

WBKPPLPP

Zamknij

Proszę czekać...

Czytaj w przypisie dolnym

Zaloguj się / Załóż konto

Słuchaj od tego miejsca

Nowe książki pojawiają się częściej, gdy nas wspieracie. Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku!
KRS: 0000070056
Nazwa organizacji: Wolne Lektury

Chcemy, aby każde dziecko w Polsce miało wygodny i bezpłatny dostęp do lektur szkolnych - zróbmy to razem! Wspieraj Wolne Lektury stałą wpłatą!
Kliknij, by dowiedzieć się więcej >>>

Miejsca takie jak Wolne Lektury są bezwzględnie potrzebne. To port lotniczy skąd każdy, niezależnie od wieku i zawartości portfela, może wyruszyć na poszukiwanie przygody.

Paulina Holtz

Znajdź nasze książki na Legimi! Za każdym razem, kiedy czytasz lub słuchasz Wolnych Lektur w księgarni Legimi, wspierasz naszą bibliotekę - DZIĘKUJEMY!

Zapisz się na newsletter, a nie przegapisz naszych publikacji. Zawsze możesz zrezygnować. Kliknij i podaj adres email

Przyjaciele Wolnych Lektur jako pierwsi mają dostęp do premierowych publikacji. Zadeklaruj stałą wpłatę i dołącz >>>

Audiobooki Wolnych lektur znajdziesz też na naszym kanale na YouTube.

Regularnie dodajemy nowe książki. By ich nie przegapić, subskrybuj nasz kanał.

Kliknij obrazek, by subskrybować!

Zrób sobie prezent i wesprzyj Wolne Lektury – zaowocują nowymi książkami! Kliknij i dorzuć się!

Książka, którą czytasz, powstała dzięki darowiznom i dotacjom. Biblioteka potrzebuje stałego wsparcia. Tylko czytelnicy, tacy jak Ty, mogą uratować Wolne Lektury. Kliknij i dorzuć się!

Dlaczego warto pamiętać o Kochanowskim, w jaki sposób zmiana akcentu może symbolizować bunt, jak rymować, aby prawie nikt nie zauważył, że rymujecie - wszystkiego dowiesz się słuchając Mistrzowskiej Szkoły Poezji.

Urke Nachalnik Rozpruwacze