1
Chwaląć i dzieci pawia, a nikt mu nic nie da.
Piękna rzecz jest i miła chwała ludzka, ale
Piękniejsza, kiedy datek będzie przy pochwale.
5Jednak dziś wiersze piszą w tym ludzie dostatku,
Mało o łaskę w chwale dbają, mało w datku;
Przecież to nic wielkiego pana nie oszpeci,
Gdy się domyśli, choć są dyskretni poeci.
Co przed laty rzemiosłem, co bywało zyskiem,
10To dziś, szkolnych wyjąwszy, zabawą, igrzyskiem.
(Ci jedną ręką piszą, nadstawiają drugiej
[1],
Aby krople czekając z Helikońskiej strugi
[2]).
Jakoż lepsza rzecz, niż pić, niż w karty zasiadać —
Wiersze krom
[3] ujmy zdrowia, szkody w mieszku
[4] składać,
15Kto z przyrodzenia pochop
[5] ma do nich; a kto nie,
Lepiej grać, pić, mordować w polu za psy
[6] konie.
Ale dość będzie oczu miał mój ogon pawi,
Dość łaski, kto go światu na oczy wystawi.