Dzisiaj aż 13,496 dzieciaków dzięki wsparciu osób takich jak Ty znajdzie darmowe książki na Wolnych Lekturach.
Dołącz do Przyjaciół Wolnych Lektur i zapewnij darmowy dostęp do książek milionom uczennic i uczniów dzisiaj i każdego dnia!

Karol Libelt, Wcielające się idee czasu

Pobieranie e-booka

Wybierz wersję dla siebie:

.pdf

Jeśli planujesz wydruk albo lekturę na urządzeniu mobilnym bez dodatkowych aplikacji.

.epub

Uniwersalny format e-booków, obsługiwany przez większość czytników sprzętowych i aplikacji na urządzenia mobilne.

.mobi

Natywny format dla czytnika Amazon Kindle.

Wcielające się idee czasu to tekst zawierający skrótowy wykład historiozofii Karola Libelta, myśliciela wyrosłego na pożywce polskiego i europejskiego romantyzmu.

U podstaw wizji historii Libelta leży koncepcja przedstawiająca całe narody poprzez metaforę antropologiczną — jako byty posiadające odrębny, określony charakter, stworzone przez Boga, którym on też wyznaczył do spełnienia określony cel (to właśnie tytułowe wcielone idee). Koncepcję tę łączyć można z heglizmem, ale w ujęciu Libelta (tj. w powiązaniu z misją religijną) bliżej jej do myśli Josepha de Maistre'a. Libelt propaguje też ideę misji Słowiańszczyzny mającej za zadanie politykę europejską uczynić rzeczywiście ewangeliczną, tj. realizującą postulaty wiary w praktyce. Wyprowadzenie z tych koncepcji wizji Polski jako Chrystusa Narodów jest ubraną w szatę naukową wersją pomysłów znanych z dzieł polskich romantyków, przede wszystkim Zygmunta Krasińskiego, z którego do swojego tekstu czerpie wręcz Libelt cytaty.

Ta książka jest dostępna dla tysięcy dzieciaków dzięki darowiznom od osób takich jak Ty!

Dorzuć się!

O autorze

Karol Libelt
Autor nieznany, domena publiczna, Wikimedia Commons

Karol Libelt

Ur.
8 kwietnia 1807 w Poznań
Zm.
9 czerwca 1875 w Brdów
Najważniejsze dzieła:
System umnictwa czyli filozofii umysłowej, Estetyka czyli umnictwo piękne

Polski działacz polityczny i społeczny, filozof, prezes Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Studia filozoficzne zakończone uzyskaniem doktoratu odbył w Berlinie pod kierunkiem Hegla w latach 1826-1830. Brał udział w powstaniu listopadowym, został odznaczony krzyżem Virtuti Militari, uzyskał stopień podporucznika. Od 1840 r. zajął się pracą oświatową oraz publicystyczną. Był związany z Towarzystwem Demokratycznym Polskim; za współudział w przygotowaniu powstania krakowskiego 1846 r. skazany w procesie berlińskim w 1847 r. na 20 lat więzienia, jednak w wyniku wydarzeń Wiosny Ludów w Poznańskiem został uwolniony z twierdzy. Na Kongresie Słowiańskim w Pradze (1848) przedstawił koncepcję niepodległej Polski jako państwa federacyjnego. Działał w Lidze Polskiej (1848-1850), kierował (dwukrotnie, z przerwą) Kołem Polskim w parlamencie pruskim, należał do organizatorów Towarzystwa Przemysłowego Polskiego w Poznaniu (1848) i założycieli Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk (od 1868 r. prezesem).
Był jednym z twórców polskiej filozofii narodowej, łączącej heglizm z romantycznym mesjanizmem.