Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 437 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Epika
powieść psychologiczna
powieść fantastyczna
Starożytność
Renesans
Barok
Oświecenie
Romantyzm
Pozytywizm
Modernizm
Dwudziestolecie międzywojenne
Współczesność
Aforyzm
Dramat romantyczny
Dziennik
Epos
Esej
Gawęda
Kazanie
Nowela
Opowiadanie
Poemat
Poradnik
Powiastka filozoficzna
Powieść
powieść dla dzieci i młodzieży
powieść historyczna
powieść kryminalna
powieść obyczajowa
Powieść poetycka
powieść przygodowa
Różne
Rozprawa
Traktat
Tadeusz Miciński
Nietota
Ból przeniknął Maga Litwora. Ten wiedział, że Polska jeszcze musi przebyć jakieś okropne piekło — okres...
Tadeusz Miciński
Nietota
Mrok północny na dżdżystych ulicach Warszawy. Nad moczar wilgny i podziemny idziem, gdzie w budce...
Adam Mickiewicz
Konrad Wallenrod
Alf już nie słyszał. On po dzikim brzegu
Błądził bez celu, bez myśli, bez chęci...
Adam Mickiewicz
Pan Tadeusz, czyli ostatni zajazd na Litwie
Wyleciawszy przez bramę, biegł prosto na pole.
Jak szczupak, gdy mu oścień skróś piersi przekole...
Adam Mickiewicz
Pan Tadeusz, czyli ostatni zajazd na Litwie
O Zosi, ach! pomyślić nie ważył się, wstydził.
Przecież ta Zosia, taka piękna, taka miła...
John Stuart Mill
Poddaństwo kobiet
Błędy kobiety są tego samego rodzaju, co błędy zdolnego mężczyzny, który się sam wykształcił: widzi...
Izabela Moszczeńska-Rzepecka
Co każda matka swojej dorastającej córce powiedzieć powinna
Miłość jest ślepa, nie rozważa i nie rozumuje, a Tytania zakochana w oślej głowie, Goplana...
Urke Nachalnik
Gdyby nie kobiety
— Ratuj mnie, Janeczku kochany, choćby przez wzgląd na rozkoszne chwile, które spędziliśmy razem, Janeczku! Zlituj...
Motyw: Błądzenie
Motyw ten odwołuje się po części do naznaczonej niepewnością kondycji ludzkiej, po części natomiast do postaci miejskiego flaneura. Tym motywem oznaczać będziemy błądzenie Wokulskiego w labiryncie, jakim staje się dla niego Paryż. Wokulski także odkrywa Warszawę i ,,doświadcza" jej, gdy schodzi w dół ulicą Karową i błądzi po Powiślu. Jednocześnie w polskich realiach częściej błądzić będziemy nie w labiryntach miejskich, lecz po bezdrożach i pustkowiach (dla uzupełnienia obrazu polecamy tu z naszej listy cytaty zgromadzone pod hasłem błoto). Błądzenie rozumiane w sensie etycznym wiąże się z grzechem i upadkiem. Może ono jednak dotyczyć błąkania się ,,fizycznego" lub też duchowego: poszukiwania swojego miejsca w życiu, zmierzania być może ku jakiemuś celowi przez pozornie przypadkowe miejsca; może w końcu odnosić się do życia wewnętrznego (czy psychicznego) — np. poszukiwania własnej tożsamości.
