Słyszałem o błaźnie dworskim, widocznie bardzo rozsądnym, który mówił: „Nie wiem, czemu się to dzieje...
Komu potrzeba trefnisiów. — Ludzie bardzo piękni, ludzie bardzo dobrzy, ludzie bardzo możni nie dowiadują się...
Zwyczajowo jest to postać komplementarna wobec postaci króla i stanowi symbol przekornej mądrości. Najsławniejszym wcieleniem błazna jest oczywiście Stańczyk, występujący w Weselu Wyspiańskiego; znajdą się jednak zapewne mniej rozbudowane i wieloznaczne wypowiedzi na temat błazeńskiej kondycji. Np. w dramacie Williama Shakespeare'a Hamlet, tytułowy bohater odnajduje na cmentarzu czaszkę błazna Yoryka, które to zdarzenie zmusza go do refleksji nad losem oraz kondycją ludzką (zob. też: dwór).
