Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 452 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Liryka Modernizm
Z zaprószoną wspomnieniami źrenicą
Cień zmarłego, co drętwotę pokonał,
Mknie pośmiertnie urojoną ulicą,
Aby wśnić...
Bolesław Leśmian
Za grobem
Cienie, cienie! Darmo w mroku was gonię!
Pustkę tylko chwytam dłońmi obiema…
Więc nie wszyscy...
Bolesław Leśmian
Znikomek
I powikłane od lęku, w mrok pierzchające ogrody! —
A w dłoniach — nadmiar istnienia, a w...
Bolesław Leśmian
Zwierzyniec
Ślepie, z których się słońce nigdy dość nie wylśni,
Patrzą na mnie z plamiście rozwrzaskanej...
Edward Leszczyński
W nocy
Dziwno mi, dziwno. W takt zegar klekoce —
noc w moje szyby patrzy ślepą twarzą —
na...
Kazimierz Przerwa-Tetmajer
Z dawnej przeszłości
Idę przez drogę życia złą i ciemną,
dokąd?… Czyż wiem?…
A zawsze, wszędzie twój cień...
Motyw: Cień
Należy on do motywów fantazmatycznych; jest jednym ze zjawisk, z którymi wiążą się wyobrażenia na temat sobowtóra (ponieważ cień natrętnie naśladuje nas, nasze ciało), czy duszy (np. zmarli bywają określani jako cienie). Jednocześnie brak cienia lub jakiekolwiek z nim kłopoty znamionują pewne odchylenia od norm przyjętych dla kondycji ludzkiej (por. przypadek wampirów, czy — Piotrusia Pana). Cień bywał też obrazem ludzkiego życia, którego cechą w takim ujęciu jest ulotność, złudność, zagrożenie unicestwieniem w każdej chwili (M. Sęp-Szarzyński, Sonet II, Na słowa one Jopowe).