Mikołaj Sęp Szarzyński
Do Zosie (Nie psuj niepotrzebnemi łzami wdzięcznych oczy!)
A też nie wiem, skąd żałość ta na cie przychodzi;
Wszak się twemu staraniu wedle...
Motywem tym zaznaczaliśmy fragmenty zawierające przemyślenia na temat czasu (np. jego upływu, najczęściej zbyt szybkiego — czasu ,,uciekającego"), jako podstawowego żywiołu, w którym zanurzona jest egzystencja ludzka z jednej strony, a życie przyrody z drugiej (niekiedy rozróżnienie to powoduje postrzeganie niejako dwóch czasów — ograniczonego czasu ludzkiego i wiecznego trwania natury).