Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 455 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
wiersze Modernizm
Wstań, orkanie! wstań, orkanie!
Stutysięcznych głosem trąb
Hucz na sądy bezlitośne!
Próchna kości z grobów...
Jan Kasprowicz
Akordy jesienne
Cud nad cudy! Wielkie widmo,
duch uśpionych w dole ciał,
Z przedświtową mgłą się zlewa...
Jan Kasprowicz
XI (Bólu szemrzący zdrój...)
Czy stąd, że moich ócz teleskop wyciągnięty
Tam, gdzie tych czasów głąb, idących, jak ofiary...
Bolesław Leśmian
Dwoje ludzieńków
Więc sił resztą dotrwali aż do wiosny, do lata,
By powrócić na ziemię — lecz nie...
Bolesław Leśmian
Eliasz
Wolny, Bogu zbyteczny — sam teraz popłynął
Wyżej i niebezpieczniej w ten zmierzch ponadniebny,
Gdzie już...
Motyw: Koniec świata
Istnieją liczne wyobrażenia apokaliptyczne, przewidywania dotyczące tego, w jaki sposób będzie wyglądał finał naszej egzystencji na ziemi (od Objawienia św. Jana do wiersza Miłosza W dniu końca świata). Związane są z tym niekiedy pouczenia moralne, wezwania do nawrócenia i poprawy postępowania. Roztaczający taką wizję, formułuje często jednocześnie poglądy na temat kondycji ludzkiej i przeznaczenia, oceny historii itp. Niekiedy świat jest opisywany jako pozostający już teraz w agonalnym stanie — obie wielkie rewolucje europejskie (francuska i rosyjska) oraz Wiosna Ludów były określane jako nieomylny początek końca świata.