Daniel cieszył się wielkim autorytetem na dworze króla Babilonii. Nic więc dziwnego, że król Nabuchodonozor...
Babilończycy czcili Baala. Codziennie składali mu w ofierze jednego wołu, dziesięć baranów, sto młodych gołębi...
Zburzenie świątyni Baala przez Daniela wywołało gniew i nienawiść ministrów i innych dygnitarzy na królewskim...
Król Achaszwerosz posłał do swojej żony Waszti gońca z rozkazem, żeby się natychmiast zjawiła w...
Wertując Kronikę dworu natknął się Achaszwerosz na zapis przypominający zasługi Mordechaja przy wykryciu spisku na...
W Jerozolimie żył pewien mąż imieniem Jonadab. Był to człowiek niezwykle prawy i dobroczynny. Widząc...
Król Agrypa postanowił złożyć w jednym dniu tysiąc ofiar całopalnych. Wysłał umyślnego do arcykapłana, ni...
W chwili, kiedy wrogowie Izraela wdarli się do Świątyni Pańskiej, Azaf zaintonował pieśń, której początkowe...
Mieszkańcy tej krainy na widok nagich i bosych Żydów pędzonych przez żołnierzy Babilonii przejęli się...
Po odejściu delegacji krainy Beer król Nabuchodonozor zasiadł wraz ze swoimi ministrami i dworzanami do...
Motyw dotyczy różnych wizerunków królów zapisanych w literaturze, jak również zagadnień dotyczących sprawowania władzy królewskiej (np. w satyrze Krasickiego Do króla, czy w dramatach Shakespeare'a). Problematyką związaną z władzą królewską (np. znaczeniem jej dziedziczności) zajmował się również Ignacy Krasicki. Biskup-poeta przekornie zwracał się do Stanisława Augusta w satyrze Do króla:
,,Satyra prawdę mówi, względów się wyrzeka.
Wielbi urząd, czci króla, lecz sądzi człowieka.
Gdy więc ganię zdrożności i zdania mniej baczne,
Pozwolisz, mości królu, że od ciebie zacznę.
Jesteś królem, a czemu nie królewskim synem."
(zob. też: dwór, dworzanin, błazen, rycerz, zamek).
