Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 454 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Wyszło chłopię na ciche rozdroże
I wciąż szepce «o Jezu! o, Chryste!»
W którą stronę...
Jan Kasprowicz
XXI (Lichy knotek na murku w izdebce...)
A gdzie ojciec?… Pracuje w fabryce,
Het za wioską… daleką ma drogę…
Musi wrócić, czekają...
Jan Kasprowicz
XXV («Umarł?»... «Umarł»... «Takie lata zdradne...)
«Umarł?»… «Umarł»… «Takie lata zdradne,
Człek snać młody, a jednak już stary»…
Ale pogrzeb kosztuje...
Motyw: Krzywda
Uwzględniliśmy ten temat na naszej liście, ponieważ teksty literackie często pomyślane są tak, aby zwracać uwagę czytelników na krzywdę jednostek i grup ludzi, wskazywać jej źródła i — ewentualnie — sposoby służące zaradzeniu takiej sytuacji. Celem może być tu interwencja lub tylko zwiększenie wrażliwości na los bliźnich. Przy tym krzywda bywa różnie definiowana, ponieważ postrzegana jest z rozmaitych perspektyw. Otwiera to możliwość głębszej interpretacji światopoglądu wpisanego w tekst. Wśród utworów, w których motyw ten się pojawia, wymienić można np. Chłopów Reymonta.