Ej! Co się tam będziecie spierać o prawdy, których obadwa nie rozumiecie. Jest który z...
— Marto — wyrzekł teraz spokojnym, łagodnym głosem — przeczytaj mi kilka stronnic mojej ostatniej pracy: O nowych...
— Czytaj tam, gdzie mówię o zabójczym wpływie ostatnich teorii na ideę życia pozagro… — i nagle...
Wiadomo natomiast, że rozczytywał się w Machiavellu sam Mochnacki i że ta książka, w tym...
Na początku naszego wieku już nikt Plutarcha nie czyta z młodzieńczymi wypiekami na policzkach...
U progu XIX wieku ukazała się w polskim języku po raz pierwszy książka, która...
Większość literatury polskiej składa się z dzieł, które czytającemu ogółowi znane są tylko z tytu...
„Co napisał młody człowiek, najlepiej będzie przyjmowane przez młodych ludzi. Chociaż świat w zasadzie idzie...
Książka występuje w dwóch odmiennych konotacjach: po pierwsze jako przyjaciel samotników, źródło wiedzy, środek do rozszerzania horyzontów myślowych (czyli na modłę oświeceniową i ,,oświatową"), po drugie jako źródło skażenia myśli, zatrucia duszy (taką funkcję mają ,,książki zbójeckie" w Dziadach). Świat książek bywa też przeciwstawiany ,,życiu": w tym ujęciu zagłębianie się w książki odciąga od istotnego działania — czynu (to teza popularna w romantyzmie, znajdująca też odzwierciedlenie w przeciwstawieniu filozofa i mędrca).
