Jean Moréas
[Lubię, srebrny księżycu...]
Lubię, srebrny księżycu, kiedy blask twój pada
Na las nierównych masztów w leniwej przystani —
Lecz...
Nieodłączny element scenerii romansowej; czasem przybiera postać oka nieba — świadka rozmaitych nocnych (a więc tajemnych, dziejących się w ciemnościach) spraw i czynów — bywa wtedy elementem współtworzącym niesamowitość scenerii. Łączy się z motywami światła, słońca, gwiazdy, nocy.