Henryk Sienkiewicz
W pustyni i w puszczy
Lecz Staś nie odjął strzelby od twarzy. Był pewien, że za końmi wychyli się lada...
Lecz Staś nie odjął strzelby od twarzy. Był pewien, że za końmi wychyli się lada...
— Ja znam tego lwa.
To powiedziawszy gwizdnął przeciągle — i w tejże chwili olbrzymi brytan wpadł...
Sabie nie dawano już wcale jeść ani pić i tylko dzieci chowały dla niego resztki...
Na przykład w Chłopach Reymonta pies jest wiernym przyjacielem człowieka, a w powieści W pustyni i w puszczy szczególnym bohaterem literackim (tzw. bohaterem zwierzęcym). W zbiorze opatrzonym tym hasłem nie uwzględnialiśmy zazwyczaj fragmentów np. Bajek I. Krasickiego, ponieważ tam pies (podobnie jak inne zwierzęta) stanowi alegoryczny znak cech ludzkich.