widzisz bowiem, że bóg delficki, jeśli go się ktoś pyta, jak się bogom przypodobać, odpowiada...
A ten zabity pracował u mnie i kiedyśmy mieli gospodarstwo na Naksos, służył tam u...
czy bogowie lubią to, co zbożne, dlatego że ono jest zbożne, czy też ono jest...
A czy i wszystko, co sprawiedliwe, jest też i zbożne, czy też tylko wszystko, co...
Sokrates: A więc cóż powiemy o tym, co zbożne, Eutyfronie? Lubią je wszyscy bogowie wedle...
Ja sam, w moim własnym imieniu przynajmniej, powiedziałbym, że i sprawiedliwość jest zbożna i zbożność...
Dlatego to syntetyczne próby Cieszkowskiego takie robią wrażenie, jak gdyby ich źródłem była jakaś nieśmiałość...
Na postawę określaną tym słowem składają się rozmaite czynności związane z obrzędowością religijną wykonywane tak w sferze publicznej, jak prywatnej. W polskiej literaturze znajdziemy przykłady pobożnych praktyk właściwych religiom starożytnym (Egiptu, Grecji, Rzymu oraz pogańskich Słowian), judaizmowi, chrześcijaństwu oraz islamowi. Pobożne praktyki mają za zadanie porządkować ludzką egzystencję i nadawać (lub potwierdzać) jej sens; służą też regulowaniu relacji społecznych. Przeciwieństwem pobożności jest fałszywe, świętoszkowate zachowanie.
