— Król! Sądziłem, że jest filozofem na tyle, aby rozumieć, że w polityce nie ma morderstw...
Po drodze prowadziliśmy rozmowę tak ciężką, jak gdybyśmy obaj byli profesorami nauk państwowych: jeden drugiego...
— Heraus alles, weg, weg!
Ponieważ uchodzę za emigranta, więc poniewierają mną konduktorzy i szwajcarzy, a...
Gazeta „Tribuna”, dziennik liberalny w pełnym znaczeniu tego wyrazu, śmiałymi artykułami atakował tymczasowy rząd brazyliański...
— Jakby tu król był, toby porządek musiał u nich być lepszy.
— Choćby i my na...
— Bóg chce, bym udał się do Anglii i sprawdził, na czym polega przewaga Anglików nad...
— To szczególne — odrzekł ksiądz Coignard — że w grze w karty lub w kości potępia się...
Jezuici, których wygnał, powrócili, mała wojenka religijna, którą rozdmuchał ku zabawie narodu, zgasła marnie, pozostawiając...
— Nie ma bowiem w tych sprawach stałych i ugruntowanych zasad — zauważył mistrz.
— Istnieje w każdym...
— Państwo przypomina zupełnie organizm ludzki. Nie wszystkie jego funkcje są piękne i dostojne i dlatego...
Motyw rozumiany jako „sprawy państwowe”, pojawia się często w dialogach bohaterów, np. w Trylogii Sienkiewicza, Weselu Wyspiańskiego, czy Ludziach bezdomnych Żeromskiego. Są to dyskusje dotyczące partii politycznych, rozwoju państwa zgodnie z jakąś doktryną polityczną, ale także opisy intryg mających doprowadzić daną partię czy stronnictwo do władzy (tzw. „kulisy władzy”).
