Ale to, Sokratesie, powiedz mi: prawda, tobie chodzi o mnie i o innych przyjaciół, żeby...
Co więcej, nawet śmierć ponieść za drugiego potrafi tylko ten, który kocha, i to nie...
— Patrzcie, Gajdo… Ta Matka Boska jest złota i poświęcona w Rzymie. Dostałam ją od mamy...
Raz, w południe, odwołał czeladnik dziewkę na bok, czegoś od niej chciał, nawet poturbował ją...
Naraz ścieg rozświegotany opryskuje sam szczyt. Aż kamienie odleciały w górę.
Drugi i trzeci ścieg...
Oto dopełniły się wszystkie cele, dla których szturmowano Narwik. Nie będzie tunelami kolei szwedzkiej podjeżdżać...
— Jakąż im dasz odpowiedź, czym ukoisz niepokój ostatni, czym żal do grobu zabrany uciszysz? Może...
— Tym, co umarli, tym, co umierają i na śmierć idą, powiesz i musisz powiedzieć, że...
Za pomocą tego hasła zaznaczamy fragmenty mówiące o postawie przedkładania ponad własny interes — dobra innych. Może to być dobro osoby, z którą łączy nas przyjaźń, miłość lub/i więzy rodzinne, albo też dobro wspólnoty, do której czujemy się przynależni. Poświęcenie wiąże się z motywem ofiary, ale ma węższe znaczenie. W Siłaczce bohaterka poświęca swoje życie idei pracy organicznej, a więc jest to poświęcenie na rzecz społeczeństwa (czy też narodu, ale w przewartościowanym rozumieniu pozytywistycznym). W Naszej szkapie osobistym poświęceniem dla rodziny jest, gdy matka sprzedaje swój największy skarb — garnek.
