Ludzie próżni cenią jakąś cząstkę przeszłości z tą chwilą wyżej, odkąd powiodło się im wczuć...
Bez próżności. — Ludzie namiętni niewiele myślą o tym, co zaprząta myśl innych: namiętność wynosi ich...
Siódmego dnia. — „Sławicie dzieło to jako mą twórczość? Toć pozbyłem się jeno tego, co mi...
Wyjątkowa próżność. — Człowiek ów posiadł ku swej pociesze jedną górną właściwość: na resztę swej istoty...
Kto wypiera się próżności, posiada ją zwykle w formie tak brutalnej, że instynktownie zamyka na...
Najsilniejsze poznanie (o zupełnej niewolności ludzkiej woli) w skutki jest przecież najuboższe: ponieważ zawsze miało...
Jak prawość zbyt często bywa płaszczem, pod którym kryje się słabość, tak nieraz ludzie prawie...
Główne przewinienie względem próżnych. — Ten, kto w towarzystwie nastręcza innemu okazję do korzystnego przedstawienia swej...
Chcieć uchodzić za próżnego. — W rozmowie z nieznajomymi lub mało znajomymi wypowiadać tylko myśli wytworne...
Przed przyjacielem i wrogiem dowodzić swej próżności. — Niejeden poniewiera nawet przyjaciółmi, jeśli są świadkowie, którym...
Postawa skupienia na sobie, adoracji swojej urody, zasług itp. połączona z oczekiwaniem podziwu od innych była często ganiona w literaturze dydaktycznej. Musi jednakże stanowić trudną do wykorzenienia przywarę, skoro nagany są ponawiane nieustannie od wieków.
