Bywa wszakże inne samolubstwo, nad miarę ubogie, głodne, zawsze kraść gotowe, — chciwość chorych, chore samolubstwo...
Aby samotna wyż nie osamotniała się wiecznie i samej sobie wystarczała; aby góra w dolinę...
A czy kto przed bogami i boskimi pomiataniami służalczo się gnie, czy też przed ludźmi...
Własnym dzieckiem brzemiennym się tylko bywa.
Nie pozwalajcież wgadywać w siebie niczego i wmawiać! Któż...
Co jest prawdą? — Schwarzert (Melanchton): Głosi się często swoją wiarę, kiedy się ją właśnie straciło...
ale istnieją natury rzadsze, rzadziej osiągające powodzenie i zupełnie dojrzewające, gwoli „którym istnieje nauka” — przynajmniej...
jak pod naciskiem moralności ascetycznej, wyzucia się z siebie musiały być fałszywie zrozumiane właśnie afekty...
Bardziej wymowna nazwa niemal synonimicznego egoizmu; rodzaj skupienia na sobie, rozmiłowania w sobie i swoich problemach, względnie zdolnościach — bardzo charakterystyczna np. dla bohaterów romantycznych (jest to główna cecha i Gustawa, i przemienionego duchowo Konrada w Dziadach Mickiewicza).
