
Amalie Skram
Profesor Hieronimus
Musi pani już spać, pani Kant.
„Spać”, pomyślała Else. Jak miałoby jej się to udać...
Musi pani już spać, pani Kant.
„Spać”, pomyślała Else. Jak miałoby jej się to udać...
Po kilku godzinach wreszcie przyszedł Hieronimus — szybko, lekkim krokiem, w białym, długim, płóciennym kitlu i...
— Środki na sen nie pomagają — powiedziała Else, gdy Thorgren wyszła. — Proszę na mnie spojrzeć. Jakbym...
— Korzystne! — krzyknęła Else i wstała. — Tę śpiewkę już znam! — Przeszła kilka kroków i usiadła. — Jaką...
Gdyby tylko mogła się trochę zdrzemnąć… Skoro nie dawała rady spać, w końcu musiała stracić...
— Dzień dobry i gratulacje! — rozległ się głos panny Bøhn.
— Gratulacje? — powtórzyła Else i popatrzyła na...
Około piątej po południu Else poszła się położyć. Bolała ją głowa, bolał ząb; była tak...
Zanim Else poszła do łóżka, skorzystała z okazji, by napisać jeszcze więcej do Knuta na...
Śnił mi się tej nocy przezabawny sen. Śniłam, że wchodzę do księgarni i że subiekt...
Niedziela wieczorem, około jedenastej; mam zażywać snu dla piękności cery, ale piłam na obiad czarną...
Ponieważ podczas snu nie używamy naszego ciała i pozostajemy wyłączeni z życia i jego spraw — porównywano stan ten do śmierci (dokonującej się codziennie niejako „na próbę”). Znajduje to odzwierciedlenie w mitologii greckiej (wujem Morfeusza, boga marzeń sennych, był Tanatos, bóg śmierci). Zarazem marzenia senne miały dawać przedsmak zaświatów. Uważano też, że za pomocą snów żyjący mogą otrzymywać informacje na temat tego, co los gotuje im w przyszłości (to sny-proroctwa), a także utrzymywać kontakt z duchami. Sny grają wielką rolę w literaturze okresu romantyzmu (wystarczy zajrzeć do Dziadów Mickiewicza).