Klucz znalazłem w jednej z szaf, a stosował się do wszystkich innych. Tak w krótkim...
Nikt się nie będzie dziwił, że to wszystko wyciągałem na światło; że to i owo...
Kazimierz zażądał koni i pojechał, odziany w wojłokowe buty, ogromną jak bocianie gniazdo czapkę i...
Od stóp do głów ubrany w czerń, która przydawała mu elegancji, co było nietypowe dla...
Ubrany był w eleganckie, hiszpańskie szaty z czarnego jedwabiu i wysokie buty z ostrogami, wykonane...
Księżniczka z pomocą dwóch Metysek nakrywała do stołu. Ubrana była w suknię w kolorze morskiego...
Zdawało… zdawało mi się — że ta bluzka… Cóż to za bluzka… Niechże Marynia się...
Gdzieniegdzie, lecz tylko u mężczyzn, ślad cywilizacji europejskiej: stary tużurek włożony na gołe ciało, lub...
Kuśnierstwem trudnili się Żydzi, ale tylko naprawiali stare kożuchy. Mianowicie przez lato skupowali stare kożuchy...
Znamy dokładnie suknie Izabeli Łęckiej, wiemy, co nosił Werter — jego stroje wykreowały modę, którą swego czasu naśladowali masowo nadwrażliwi romantyczni młodzieńcy skupieni na doznawaniu weltschmerzu. Pisarze ubierali bohaterów z dużą dokładnością i sądzimy, że nie jest to bez znaczenia. Reymont, który miał pewne doświadczenie krawieckie ubierał bohaterki zgodnie z obowiązującą modą lub ludowym obyczajem. Stroje Daisy z Wampira też są nieprzypadkowe. Pod hasłem strój (połączonym pewnym pokrewieństwem z przebraniem) zbieramy co celniejsze fragmenty literackie poświęcone ubiorom.
