Ów Gwalbert, chodzący już za życia w aureoli świętości i objaśniający swemu słudze fizjologię wychodzących...
Przestaliście spoglądać na materialny świat oczyma popytu, podaży, rynku. Z rękoma złożonymi do modlitwy podziwiacie...
— A ja nieszczęśliwa! — zawoła gospodyni — co też to jegomość gada; litanię do świętej Apolonii? Alboż...
— Otóż, chcę powiedzieć — mówił dalej Sancho — że lepiej zostańmy świętymi, aniżeli mamy gonić za tą...
Przykładów sposobu życia, który znamionuje świętość dostarczała w średniowieczu literatura hagiograficzna (należy do niej Legenda o świętym Aleksym). Wszystkie czyny świętego, wszystkie jego decyzje podporządkowane były nakazom pobożności i religii, ukierunkowane na Boga. W późniejszych epokach odnajdziemy nawiązania do niektórych elementów, które definiowały postawę świętego, takich jak miłosierdzie, poświęcenie, mistyczny, bezpośredni kontakt ze sferą nadprzyrodzoną, czynienie cudów, dar proroczy i inne. Na świętego stylizowana jest postać księdza Piotra z Dziadów Mickiewicza.
