Ani szlachta polska nie miałaby sobie za wstyd wejść dzisiaj w związki polityczne z Holandią...
Nie sądzę, aby don Juan ateński mógł dojść do zbrodni równie szybko jak don Juanowie...
Wierz mi, dla ciebie jak i dla mnie życie w Ameryce byłoby bardzo smutne.
Wytłumaczyła...
Pan de Brossard jest to dziurawy worek, który uważa się za wielkiego szlachcica, potomka Ludwika...
— Potem wstaniesz i tak powiesz — mówił dalej — „Gunn jest dobrym człowiekiem — tak powiesz — i żywi...
Rzekłem, że nasza szlachta wcale nie odpowiada wyobrażeniom, które powziął o niej Jego Cześć. Nasza...
Zaznaczyliśmy w ten sposób fragmenty określające styl życia, sposób zachowań, czy wygląd mający znamionować przynależność do stanu szlacheckiego. Ważne są także wartości wyznawane przez szlachtę: „a gdzie jest nobile verbum?” pyta Mefistofeles Twardowskiego w balladzie Mickiewicza — dotrzymywanie danego słowa stanowiło część szlacheckiego etosu, którego podstawą były zasady związane z honorem. W stosunku do postaci szlachcica hasłami komplementarnymi są: chłop, mieszczanin, Żyd, czy ksiądz jako określenia różnych stanów w dawnych społeczeństwach Europy.
