Marie Beyle (Stendhal)
Kroniki włoskie
Nie sądzę, aby don Juan ateński mógł dojść do zbrodni równie szybko jak don Juanowie...
Nie sądzę, aby don Juan ateński mógł dojść do zbrodni równie szybko jak don Juanowie...
Wierz mi, dla ciebie jak i dla mnie życie w Ameryce byłoby bardzo smutne.
Wytłumaczyła...
Pan de Brossard jest to dziurawy worek, który uważa się za wielkiego szlachcica, potomka Ludwika...
Zaznaczyliśmy w ten sposób fragmenty określające styl życia, sposób zachowań, czy wygląd mający znamionować przynależność do stanu szlacheckiego. Ważne są także wartości wyznawane przez szlachtę: „a gdzie jest nobile verbum?” pyta Mefistofeles Twardowskiego w balladzie Mickiewicza — dotrzymywanie danego słowa stanowiło część szlacheckiego etosu, którego podstawą były zasady związane z honorem. W stosunku do postaci szlachcica hasłami komplementarnymi są: chłop, mieszczanin, Żyd, czy ksiądz jako określenia różnych stanów w dawnych społeczeństwach Europy.