O, czemuż mnie nie widzisz, droga moja, ogarnionego tym wirem! Umysł mój marnieje, nie miałem...
Gdy się zbudził z maligny po wielu tygodniach, oczy jego patrzały mętnie, nieśmiało.
I gazety...
Człowiek niepiszący nigdy nie zdoła zrozumieć człowieka piszącego. Tam, gdzie przeciętny właściciel handlu win, akuszer...
Lombard to życie, panie kochany. Co raz zastawisz, tego już nie wykupisz. Każdy człowiek, gdy...
Ale może się wstydzisz? Bo u nas istnieje przesądne przekonanie, że cyrk — to zabawa dla...
— Widzisz, rzecz się ma tak: na to miejsce było dwunastu kandydatów, każdy z nich miał...
Świat jest jak teatr, odgrywają się w nim tragedie, dramaty najczęściej i komedie, zmieniają się...
— Ach, dziecko moje! Jesteś tylko widzem swego życia i jego krytykiem, ale nie autorem. Możesz...
Rozewrzyj swe oko od widowisk, owo wielkie trzecie oko, co przez dwoje innych wyziera na...
Świat jako teatr to jeden z klasycznych (i płodnych np. w antropologii) obrazów świata, opisujących życie ludzi jako aktorów, mających za zadanie odegrać swoje życiowe role na scenie świata. Motyw ten bogato wykorzystywany jest w literaturze pięknej — szczególnie w epokach nawiązujących do myśli antycznej (w renesansie wykorzystywany np. przez Jana Kochanowskiego). W Lalce Prusa w swoisty sposób łączy się także z motywem maski.
