James Oliver Curwood
Złote sidła
Kocham cię całą, od stóp do głowy. Tylko lękam się, czy nie zanadto wcześnie się...
Kocham cię całą, od stóp do głowy. Tylko lękam się, czy nie zanadto wcześnie się...
Wierzcie mi, moi drodzy, aż dziw bierze, gdy się widzi, jak ludzie znoszą złe wieści...
I posyła do komendanta portu depeszę:
Rano o ósmej przyszedł biały chłopak, nieznany, brudny, obdarty...
Wszystkim uczyniło się czarno przed oczami, bo wieści były czarne. Nie śpiewały graniem srebrnych trąb...
Natychmiast zapadła głęboka cisza, uroczyste milczenie; potem rozległ się jedyny głos, głos herolda z zamku...