Wypił dwa kieliszki starki. Po zupie lokaj ciągle dolewał maderę, zdziwiony, że młody pan ma...
I któryż z nas poetów nie fałszował swego wina? Niejedna trująca mieszanina zdziałana była w...
Z dziełami sztuki rzecz się ma jak z winem: lepiej, jeśli nie potrzebuje się ani...
Wodę pijający przemawia. — Pijajże wciąż swe wino, które przez całe życie było ci osłodą — i...
Sofokleizm. — Kto wlewał więcej wody do wina niż Grecy! Trzeźwość połączona z gracją — to było...
Endelman zaglądał co chwila do bufetu, aby tam gospodarzyć i z pewną wyniosłą przykrością stwierdzać...
Motyw właściwy dla anakreontyków, obecny np. w Pieśniach Horacego i Kochanowskiego, a także w poezji filomatów; związany z zabawą, ucztą, jedzeniem. Idąc za mitologią grecką, wino wnosi w ziemską egzystencję pogodę ducha, dionizyjski żywioł zabawy, z drugiej zaś strony odkrywa prawdę o nas samych (in vino veritas).
