Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 430 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Epika okresu współczesności Knuta Hamsuna
Knut Hamsun
Błogosławieństwo ziemi
Krótkie były dni zimowe, przeto Izak wychodził do lasu o ćmie i wracał o ćmie...
Knut Hamsun
Błogosławieństwo ziemi
Dni stawały się dłuższe i jaśniejsze. Wielkanoc minęła, zwieziono ścięte drzewa, wszystko promieniało, ludziska odetchnęli...
Knut Hamsun
Głód
Znowu nastał głód i od zeszłego wieczora nie miałem nic w ustach. Nie było to...
Knut Hamsun
Głód
Za każdym podmuchem mroźnego wiatru czułem śmierć przenikającą do piersi. W mózgu mym tliło już...
Knut Hamsun
Głód
Nadeszła zima ostra, wilgotna, niemal bez śniegu. Niebo ciągle zasnuwały chmury i panowała czarna noc...
Motyw: Zima
Pora roku kojarzona z dreszczem zimna i smutku zarazem, została zilustrowana chociażby w Królowej śniegu Andersena czy Chłopach Reymonta. W literaturze zima jawi się jako niezwykle trudny okres, będący wyzwaniem dla kondycji i zaradności człowieka. Monochromatyczny krajobraz uwydatnia ślady ludzkiej działalności i postępu w okiełznaniu niesprzyjających warunków środowiska. Opisy zimy mogą być ponadto obrazami swoistego piękna przyrody, pokrytego lśniącym lodem i śnieżnobiałym puchem. Bywa wykorzystywana jako metafora śmierci, ponieważ jest to czas obumarcia natury.
