Jędrzej Kitowicz
Opis obyczajów i zwyczajów za panowania Augusta III
Oficerowie cudzoziemskiego autoramentu, jako pod lepszą subordynacyją zostający, a tem samem przywykli do szanowania starszych...
Oficerowie cudzoziemskiego autoramentu, jako pod lepszą subordynacyją zostający, a tem samem przywykli do szanowania starszych...
Karty i kości druga zabawa była w Radomiu dla wojskowych, na którą samę bez żadnego...
Kiedy woźny wymieniał króla, oficer komenderujący zawołał na żołnierzy: „praesentier das giver”, a natychmiast żołnierze...
Wojsko polskie za Augusta III było bardzo szczupłe; komput jego, przez konstytucyją sejmową za Augusta...
Można i stąd ciągnąć derywacyją autoramentu polskiego, iż to był rodzaj milicyji polskiej najdawniejszy krajowy...
Co rok każda chorągiew pancerna i husarska odprawiała Koło to jest: obradę w interesach choragiewnych...
Jeżeli chorągwi komplet był koni 50, to z woźnicami, marszałkami i inną czeladzią służącą można...
Od pasa do nóg już nie używano zbroi, szarawary przestronne i fałdziste, na wierzch butów...
Każdy towarzysz tych znaków tytułował się równym swemu rotmistrzowi; stąd poszło nazwisko towarzysz czyli kolega...
Takowe trafunki częstokroć towarzystwu, a czasem i samym oficerom polskiego autoramentu zdarzone, dały okazją do...
Żołnierze są najważniejszymi (obok przywódców) aktorami wojen. Funkcja wiąże żołnierza ściśle z ideą państwa — ma za zadanie bronić jego terytorium lub zdobywać nowe, poszerzając granice kraju. Wśród wymaganych pozytywnych cech żołnierza wymienić można obowiązkowość, wierność i odwagę, jednakże charakter jego zajęcia (zabijanie wrogów, stosowanie zinstytucjonalizowanej przemocy) naraża go na aberrację w kierunku okrucieństwa i może prowadzić do uczestniczenia w popełnianiu zbrodni.