Muszę naprzód zobaczyć, czy wszyscy są w izbie. Widzę ojca, siedzącego przy kominie. Czeka, wyciągnąwszy...
Felicjanie! Felicjanie! wstawaj!… spóźnisz się do biura…
Och! w domeczku swoim wróci pani szybko do sił. Dla kobiety nie ma jak dom...
Tak się mówi. Ale ty masz pensji 60 złr. I oprócz tego masę długów...
E! człowiek jest zwierzęciem towarzyskim. Musi od czasu do czasu myśl wymienić. O! widzi...
Moja pani! Na to mamy cztery ściany i sufit, aby brudy swoje prać w domu...
Doprawdy, że ciocia zasługuje na to, ażeby się dowiedziała. I to cioci powiem, że...
W związku z motywem domu myśleliśmy raczej o pewnym miejscu wyobraźniowym, niż o opisach konkretnych budynków (choć i takie, być może, warte będą zaznaczenia, jeśli niosą ze sobą coś więcej niż np. opis szczegółów architektonicznych). Dom stanowi niekiedy synonim utraconego raju (szczególnie dla emigrantów, wygnańców i zesłańców), pierwiastkowego obrazu świata, dzieciństwa, rodziny, ojczyzny. Z drugiej strony istotne są również w jego przestrzeni szczególne miejsca (zob. też: piwnica, kuchnia, salon, ogród).
