Juliusz Słowacki
Beniowski. Dalsze pieśni
Przydał mu także Tatara spod Waki,
Syna jednego Mołły, na tłumacza;
Są to od dawna...
Gdy oto nagle — z książeczką Tassa — weszły we mnie nowe, rycerskie zapały i imaginacje. Odtąd...
Ta archaiczna odmiana żołnierza pojawiła się na naszej liście, ponieważ odsyła do swoistego kręgu wyobrażeń. Szczególnie w okresie romantyzmu (a więc w epoce porewolucyjnej) czasy rycerskie były obiektem marzeń o epoce surowości i prostoty, w której klarowne zasady w pełni regulowały życie: honor nakazywał walczyć w imię własnej religii i króla, a także damy swego serca. Przestrzenią tych działań były zamki, z których po wielu wiekach pozostały jedynie ruiny, skłaniające do melancholii (zob. też: walka, dwór).