Przekaż 1,5% Wolnym Lekturom!
Wsparcie nic nie kosztuje! Wystarczy w polu „Wniosek o przekazanie 1,5% podatku” wpisać nasz KRS: 0000070056
Każda kwota się liczy! Dziękujemy!
eposy
Jam cię zawsze na obiad do stołu prowadził:
Pókim cię na kolanach moich nie posadził...
Józef Ignacy Kraszewski
Anafielas. Pieśń III. Witoldowe boje
On w kolebce sokolém patrzy już wejrzeniem,
I dziecinnych zabawek, jak siostra, nie żąda,
Do...
Józef Ignacy Kraszewski
Anafielas. Pieśń II. Mindows
O, nie wojakom w dom kobiétę wwodzić;
Jest bez nas komu wojowników rodzić.
A nasze...
Józef Ignacy Kraszewski
Anafielas. Pieśń I. Witolorauda
— Nie! — rzecze. — Jeśli kamień przeznaczenia
Nosił te słowa, wyryte od wieka,
Że Milda syna mieć...
Adam Mickiewicz
Pan Tadeusz, czyli ostatni zajazd na Litwie
Dziewczyna powiewała podniesioną w ręku
Szarą kitką, podobną do piór strusich pęku;
Nią zdała się...
Adam Mickiewicz
Pan Tadeusz, czyli ostatni zajazd na Litwie
Zląkł się, chciał przeżegnać się: darmo rękę chwyta,
Ręka prawa jak gdyby do boku przybita...
Adam Mickiewicz
Pan Tadeusz, czyli ostatni zajazd na Litwie
a tego chłopczynę,
Tadeusza, od dziecka niezmierniem polubił!
Uważałem, że gdy się z chłopiętami czubił...
Wergiliusz
Eneida
Z twej przyczyny mnie Libów lud, Nomadów króle,
Tyryjcy nienawidzą; dla ciebie wstyd z łona...
Motyw: Dziecko
Dziecko posiada dwoisty status w literaturze. Niekiedy przypisywana jest mu naiwność, dzięki czemu obserwowany przez nie świat odkrywa swą obłudę. Kiedy indziej zaś podkreśla się cechujące dzieci okrucieństwo. W romantyzmie uformowany został swoisty mit dziecka jako posiadającego ,,naturalny" dostęp do prawdy, dar jasnowidzenia i przeczucia (taki jest mały Orcio w Nie-Boskiej komedii). Dziecko bywa beztroskie i niewinne (angeliczne), ale niekiedy posiada cechy diaboliczne.