François Rabelais
Gargantua i Pantagruel
— Przyjaciele, zakonotujcie sobie, iż na świecie jest o wiele więcej d…p niż ludzi i...
— Przyjaciele, zakonotujcie sobie, iż na świecie jest o wiele więcej d…p niż ludzi i...
Dziad brode ręko podper na kolanie i tak sie zadumał, że prawie słychać było jak...
I tak do lasu dojeżdżamy, i chłopiec pyta sie, czy wszystkie drzewa wzięli sie z...
Ale kiedyś ludzi wiedzieli wszystko o swojej śmierci, kiedy umrzo, dzie, jak. Aż raz Pambóg...
Raz mówi, że ziemia nie jest jedna na świecie, takich światow jak nasz strasznie dużo...
— Wszyćko musi iść po swojemu, wszyćko. Trza orać, by siać, trza siać, by zbierać. A...
— Tak musi być. Gospodarz żyje z tej ziemie, kupiec z handlu, dziedzic z folwarku, ksiądz...
— Psu na budę taka sprawiedliwość! Hale, pójdzie se taki ciołek na całe roki we świat...
O dolo człowiekowa, dolo nieustępliwa!
A cóże są te wszystkie znojne trudy? Cóże ten żywot...
Hej, jaki to świat śliczny, kiej się nań patrzą rozmiłowane oczy!
A jaki to człowiek...
Motyw służy do wskazywania w utworach literackich takich wizji wyjaśniających, czym jest rzeczywistość nas otaczająca, jakimi są np. jaskinia Platońska, czy moralitetowy obraz świata jako pola walki sił dobra i zła.