Zofia Nałkowska
Romans Teresy Hennert
Więc szedł dalej i myślał, że biologicznym źródłem tej głębokiej radości nauczania jest przerost instynktu...
Więc szedł dalej i myślał, że biologicznym źródłem tej głębokiej radości nauczania jest przerost instynktu...
Dziwny był ten młody Laterna. Stanowił przeciwieństwo ojca. Był równie jak on wysoki, ale chudy...
— Cóż ja zrobię — mówił do dorosłego już syna stary Omski. — Rzeczywiście, nie mogę jej nic...
Zerwał się, słysząc, że ktoś wchodzi.
To przez niezamknięte drzwi powrócił Laterna, który przypomniał sobie...
Motywem tym zaznaczamy fragmenty mówiące o roli społecznej ojca, oraz o wymaganiach i zadaniach, które się z nią wiążą. Zwrócić należy uwagę na niektóre konkretne, a typowe przykłady tego, jak ojcowie starają się sprostać swojej roli (np. ojciec tytułowego bohatera w noweli Doktor Piotr). Jednocześnie motyw niesie ze sobą niebagatelne znaczenia metaforyczne. Figura ojca w patriarchalnej perspektywie definiuje się poprzez symbolikę ,,głowy rodziny", a więc pana domu oraz czerpie uzasadnienie swojej naczelnej, decyzyjnej pozycji z symboliki Boga Ojca, przez co ojcu przypisana jest niejako automatycznie władza. Oczywiście Nowy Testament kładzie nacisk na opiekuńczość ojcowską, zdolność do wybaczania (por. motyw syna marnotrawnego) i miłosierdzia obok kontroli poprzez wymierzanie kar.