
Tadeusz Miciński
Nietota
Patrzę na kraj mój, jako na moczar, gdzie chętnie idę polować bekasy.
Nie wzruszam się...
Patrzę na kraj mój, jako na moczar, gdzie chętnie idę polować bekasy.
Nie wzruszam się...
Z daleka zerwał się hałas kołatek i przeciągłe pohukiwanie idącej zgrai.
Szła naganka.
Jeszcze chwila...
Cała linia brzmiała echem rozmów. Strzały częściej szły w powietrze niż w zwierzynę, jednak ilość...
Po zachodzie słońca orszak myśliwych powracał do zamku, witany odgłosem trąb i orkiestrą umieszczoną na...
Z pań najwięcej zwierzyny położyła panna Szeliżanka. Waldemar wziął jedną z kuropatw zabitych przez nią...
Gdy towarzystwo konne wjechało na pola, puszczono ze smyczy charty. Dojeżdżacze na siwych koniach, poubierani...
Waldemar stał na boku, pilnował polowania. Sam wyruszał często w skok, ale strzelał do zająca...
Przegalopowała obok nich panna Barska, rozogniona, z rozwianymi włosami, istna królewna burzy. Za nią pędził...
Spod topoli widać było długi szlak Niemna, z jednej strony, naprzeciw Korczyńskiego dworu, za wysoki...
Padł strzał… Padł jak grom z pogodnego nieba, nieoczekiwany, groźny, obcy i straszny w tym...
Polowanie często pojawia się w literaturze polskiej. Wyjazd na polowanie jest ważnym elementem życia towarzyskiego elity dworskiej czy szlacheckiej. Podczas polowania bohaterowie mogą udowodnić swoją odwagę i męstwo. Przykłady odnajdziemy np. u Mickiewicza w Panu Tadeuszu, czy u Sienkiewicza W pustyni i w puszczy.