Motyw: Rozpacz

Gruzami walącego się miasta przydusić trzeba zbrodnię dzieciożerstwa, niechaj słońce więcej nie świeci nad miastem...

A jeszcze bardziej niż to wyprosimy sobie u poetów, żeby bogowie nie jęczeli i nie...

Więc tę skłonność do wybuchów żalu i do gniewu naśladują często i na różne sposoby...

Przecież i najlepsi z nas, słuchając Homera albo któregoś innego z tragików, jak naśladuje kogoś...

A jeżeli któregoś z nas opadnie osobista troska, to uważasz, że bywamy dumni z postawy...

Ten pierwiastek powstrzymywany gwałtem w nieszczęściach osobistych, ten, który łaknie łez i skarg do sytości...