Patrzył ze znajomością rzeczy na Jima.
— Bardzo bierze to sobie do serca? — spytał pogardliwie.
— Bardzo...
Zdawało mu się, że serce jego nagle urosło, zmieścić się w piersi nie może i...
Świat, którego pani nie zna, jest zbyt wielki, by odczuć mógł brak Jima. Rozumie pani...
Patrz, jak spokojnie bije mi serce. Było dziś tak z dziesięć razy, że kiedy ty...
Motywem tym szczególnie chętnie posługiwano się w literaturze okresu preromantyzmu (por. Cierpienia młodego Wertera Goethego) i romantyzmu, kiedy to serce przeciwstawiano rozumowi. Pod nazwą serce kryje się czasem intuicja, umiejętność współodczuwania z innymi, zdolność do miłości i miłosierdzia, wrażliwość, pozaracjonalna mądrość, czy wiedza, a wreszcie — dusza.
