Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 453 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Przypisy

Pierwsza litera: wszystkie | 0-9 | A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

Według typu: wszystkie | przypisy autorskie | przypisy redaktorów Wolnych Lektur | przypisy źródła

Według kwalifikatora: wszystkie | angielski, angielskie | architektura | białoruski | czeski | dopełniacz | dawne | francuski | grecki | gwara, gwarowe | hebrajski | hiszpański | holenderski | islandzki | język, językowy, językoznawstwo | łacina, łacińskie | literacki, literatura | liczba mnoga | mitologia | mitologia germańska | mitologia grecka | mitologia rzymska | niemiecki | poetyckie | pogardliwe | portugalski | potocznie | przenośnie | przestarzałe | przymiotnik | przysłowiowy | przysłówek | regionalne | rosyjski | staropolskie | starożytny | turecki | ukraiński | węgierski | włoski | żartobliwie | zdrobnienie

Według języka: wszystkie | polski


Znaleziono 41 przypisów.

a czej (gw.) — przecież, może. [przypis redakcyjny]

bajok (gw.) — bajarz, łgarz. [przypis redakcyjny]

bajorów (gw.) — dziś popr. forma D. lm: bajor. [przypis redakcyjny]

boisko (gw.) — stodoła, szopa. [przypis redakcyjny]

caf się (gw.) — cofnij się. [przypis redakcyjny]

cepiny (gw.) — czepiny, oczepiny: główna część obrzędu weselnego, polegająca na zdjęciu pannie młodej wieńca, a nałożeniu czepca, oznaki mężatki. Odbywały się około północy, towarzyszyły im obrzędowe pieśni, potem weselnicy ze świecami obchodzili „młodą” dokoła (por.: „to pódzies w kółecko”). [przypis redakcyjny]

ciarach (gw.) — pogardliwe przezwanie ludowe szlachcica lub mieszczanina. [przypis redakcyjny]

drzewiany (daw., gw.) — drewniany. [przypis redakcyjny]

gabne (gw.) — gabnę, ujmę. [przypis redakcyjny]

gajdus (gw.) — tej formy nie ma w Słowniku gwar polskich J. Karłowicza; gajda: nicpoń, głupiec; gajdziasty: niezgrabny, ociężały. [przypis redakcyjny]

gazdoń (gw.) — wyraz obelżywy. [przypis redakcyjny]

harbuz (daw., gw.) — arbuz, przenośnie: odmowa, rekuza, odrzucenie starającego się [o rękę panny; red. WL]. [przypis redakcyjny]

harny (gw.) — dumny, zuchwały. [przypis redakcyjny]

jakby cejco (gw.) — jakby coś ważnego. [przypis redakcyjny]

kabyśwa (gw.) — gdzie byśmy (ka: gdzie, śwa: -śmy, końcówka tzw. liczby podwójnej). [przypis redakcyjny]

kajsi (gw.) — gdzieś. [przypis redakcyjny]

kapcan (gw.) — tu: biedak, ktoś bez znaczenia. [przypis redakcyjny]

kołocy (gw.) — kołaczy, ciasta. [przypis redakcyjny]

krasa (gw.) — krowa maści czerwono-białej lub czarno-białej. [przypis redakcyjny]

krew sie (…) zesumuje (gw.) — [por.] sumować się a. szumować się: burzyć się. [przypis redakcyjny]

męcherzyna (gw.) — worek z pęcherza. [przypis redakcyjny]

mierzwa (gw.) — zgnieciona słoma, używana najczęściej na ściółkę lub naturalny, organiczny nawóz, gnój. [przypis redakcyjny]

młożyć (gw.) — mnożyć. [przypis redakcyjny]

następ (gw.) — cofnij się. [przypis redakcyjny]

pirso (gw.) — pierwsza. [przypis redakcyjny]

pokil a. pokiel (gw.) — póki, jak długo. [przypis redakcyjny]

śkaradne śtuki (gw.) — szkaradne sztuki (tj. kobiety). [przypis redakcyjny]

śpik (gw.) — malec; [śpioch; red. WL]. [przypis redakcyjny]

siemieniatka (gw.) — krowa maści siemieniatej (siemieniaty: pstry, w cętki lub brunatny, raczej używa się w odniesieniu do kur: siemieniatka to kura pstra). [przypis redakcyjny]

skrzypka (gw.) — skrzypce a. przypominający je instrument strunowy. [przypis redakcyjny]

splezła się (gw.) — spadła, obsunęła się. [przypis redakcyjny]

szuruj (gw.) — idź, wynoś się. [przypis redakcyjny]

wciórności (gw.) — diabli (właściwie: wciornostki od: wciornostek: diabeł), użyte jako przekleństwo (bodaj to wciórności!: bodaj to diabli!), tu: zło, zły los. [przypis redakcyjny]

wsiosko (gw.) — wsiowa, wiejska, ze wsi; tu: pochodząca z tej wsi. [przypis redakcyjny]

zabywać (daw., gw.) — zapominać. [przypis redakcyjny]

zarucko (gw.) — zaraz. [przypis redakcyjny]

zbili (gw.) — od: zbilić, zbylić: pamiętać, pomyśleć o czymś, tu: ani zbili: w jakimś innym sensie, dziś mętnym (jak cała przemowa Gospodarza); może: niewątpliwie lub tp. [przypis redakcyjny]

zdyb (gw.) — znajda. [przypis redakcyjny]