ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?

 
Wpłać
Strona główna Katalog Autor
Adam Mickiewicz

Adam Mickiewicz

Romantyzm ✖ Ballada ✖
Sortuj:

ballady Romantyzm Adama Mickiewicza

Epika Liryka Alkohol Anioł Bóg Brat Ciało Cierpienie Cmentarz Cnota Córka Czary Czas Diabeł Duch Dziecko Dziewictwo Fałsz Flirt Gotycyzm Grzech Imię Kara Kobieta Kochanek Kochanek romantyczny Kondycja ludzka Konflikt Ksiądz Kwiaty List Literat Mądrość Mąż Matka Matka Boska Melancholia Miasto Miłość Miłość niespełniona Miłość romantyczna Miłość silniejsza niż śmierć Miłość tragiczna Młodość Modlitwa Morderstwo Muzyka Natura Niebezpieczeństwo Nieśmiertelność Noc Ojciec Pamięć Pijaństwo Podróż Pokusa Próżność Przyjaźń Przywódca Realista Religia Rodzina Rośliny Rozczarowanie Rozpacz Ruiny Rycerz Ślub Śmierć Święto Samobójstwo Samotnik Samotność Słowo Sługa Sprawiedliwość Strach Szaleniec Szlachcic Tajemnica Tęsknota Trup Upiór Vanitas Walka Wdowa Wierność Wierzenia Wina Woda Wojna Wspomnienia Wyrzuty sumienia Żołnierz Żona Zabawa Zbrodnia Zbrodniarz Zdrada Zło Zwierzęta

O autorze

Adam Mickiewicz
Adam Mickiewicz według dagerotypu paryskiego z 1842 roku, il. autor nieznany, domena publiczna

Adam Mickiewicz

Ur.
24 grudnia 1798 r. w Zaosiu koło Nowogródka
Zm.
26 listopada 1855 r. w Konstantynopolu (dziś: Stambuł)
Najważniejsze dzieła:
Ballady i romanse (1822), Grażyna (1823), Sonety krymskie (1826), Konrad Wallenrod (1828), Dziady (cz.II i IV 1823, cz.III 1832), Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego (1833), Pan Tadeusz (1834); wiersze: Oda do młodości (1820), Do Matki Polki (1830), Śmierć pułkownika (1831), Reduta Ordona (1831)

Polski poeta i publicysta okresu romantyzmu (czołowy z trójcy „wieszczów”). Syn adwokata, Mikołaja (zm. 1812) herbu Poraj oraz Barbary z Majewskich. Ukończył studia na Wydziale Literatury Uniwersytetu Wileńskiego; stypendium odpracowywał potem jako nauczyciel w Kownie. Był współzałożycielem tajnego samokształceniowego Towarzystwa Filomatów (1817), za co został w 1823 r. aresztowany i skazany na osiedlenie w głębi Rosji. W latach 1824-1829 przebywał w Petersburgu, Moskwie i na Krymie; następnie na emigracji w Paryżu. Wykładał literaturę łacińską na Akademii w Lozannie (1839), a od 1840 r. literaturę słowiańską w College de France w Paryżu. W 1841 r. związał się z ruchem religijnym A. Towiańskiego. W okresie Wiosny Ludów był redaktorem naczelnym fr. dziennika »Trybuna Ludów« i organizatorem ochotniczego Zastępu Polskiego, dla którego napisał demokratyczny Skład zasad.

  • autor: Cezary Ryska
Mam być wolny — tak! nie wiem, skąd przyszła nowina,
Lecz ja znam, co być wolnym...

Adam Mickiewicz, Dziady, Dziady. Poema, Dziady, część III
Słudzy nie wyszli witać; ale nie myśl wcale,
Aby w domu Sędziego służono niedbale:
Słudzy...

Adam Mickiewicz, Pan Tadeusz, czyli ostatni zajazd na Litwie
Zdarzały się chwile,
W których zabawy młodzieży podzielał,
Nawet niewieścich gwarów słuchał mile,
Na żarty...

Adam Mickiewicz, Konrad Wallenrod
  • NIP: 952-187-70-87
  • KRS: 0000070056
  • REGON: 017423865
  • Numer konta: 75 1090 2851 0000 0001 4324 3317
Wolne Lektury to projekt prowadzony przez fundację Wolne Lektury.
MKiDN
Strona biblioteki Wolne Lektury powstała dzięki dofinansowaniu ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.