Chociaż to wariacja, nie jest jednakże bez metody. Może byś chciał zejść, mości książę?
Sam nie wiesz, jak mądrze mówisz.
Nie, nie dowiem się, że mam rozum, póki...
Rozsądne myśli u niego jak dwa ziarnka pszenicy w dwóch korcach plew schowane; trzeba ci...
Mózg może dla krwi pisać prawa, lecz gorący temperament zimne przepisy przeskoczy; jak zając, szalona...
Co robić? Wyznaję, że wstyd mi do tego stopnia być zakochanym, lecz nie mam w...
O rozumie wiele mówi w Satyrach Krasicki — podkreśla jego wartość, a także przeciwstawia głupocie. W romantyzmie rozum staje się przeciwieństwem serca, które reprezentuje „czucie i wiarę” (Romantyczność Mickiewicza). Romantycy przewartościowali pojęcie rozumu, przyznając wyższą rangę temu, co niedostępne poznaniu za pomocą „szkiełka i oka”. Dopiero pozytywizm stanie się kolejną epoką literacką, która mając tradycję romantyczną zapisaną w sercu (Lalka Prusa), rozumowi będzie oddawała cześć.
