 
      
    
    
  François-Marie Arouet (Voltaire / Wolter)
Kandyd
ogłosił w mieście, że zapłaci drogę, życie i doda jeszcze dwa tysiące piastrów uczciwemu człowiekowi...
 
      
    
    
  ogłosił w mieście, że zapłaci drogę, życie i doda jeszcze dwa tysiące piastrów uczciwemu człowiekowi...
 
      
    
    
  — Musisz chyba przyznać, że to jest najszczęśliwszy z ludzi, jest bowiem wyższy nad wszystko, co...
 
      
    
    
  Byłoby zupełnie naturalne wyobrażać sobie, że po tylu nieszczęściach Kandyd, zaślubiwszy ukochaną, żyjąc z filozofem...
 
      
    
    
  — Ja? Pojęcia nawet nie mam, co czynić, aby zostać filozofką.
— Trzeba myśleć.
— Długo?
— Przez całe...
 
      
    
    
  Zapewniłem ją, iż kochać jej nie przestanę do końca życia. Wyrywała się; chciałem ją zatrzymać...
 
      
    
    
  Kiedy panu de Choiseul mówiono o jego gwieździe, w istocie bezprzykładnie szczęśliwej, odparł: „Jest równie...
 
      
    
    
  Pan de… prosił biskupa de… o dworek na wsi, gdzie biskup nigdy nie bywał; ów...
 
      
    
    
  „Szczęście, powiadał N…, nie jest rzeczą łatwą. Bardzo trudno jest znaleźć je w sobie, a...
 
      
    
    
  Po cóż tyle wychwalać rozkosze nauki? Któż by nie wiedział, iż jest to dobro, niesprawiające...
 
      
    
    
  Cóż to skądinąd za wielka rozkosz czynić dobro, odczuwać doznane dobrodziejstwa i wywdzięczać się za...
Tak różnie bywa określany ów stan, którego wszyscy pragną, że warto zebrać wypowiedzi na temat szczęścia i przyjrzeć się im z uwagą (zob. też: kondycja ludzka, los).