— Kiedy dobre dziecię umiera na ziemi, zstępuje z nieba biały anioł boży, łagodnie bierze je...
— A skąd ty wiesz to wszystko? — zapytało dziecię, które niósł anioł boży.
— Wiem — odparł anioł...
Gerda w trwodze zaczęła się modlić. Ale mróz był tak wielki, iż własny jej oddech...
— Eh! czy być może? Ty tutaj, mój miły? Ty, w tej knajpce podejrzanej! Ty, pijak...
Za pomocą tego motywu zaznaczamy fragmenty, w których pojawia się postać anioła, istoty kojarzonej z dobrem i pokorą wobec Boga, stojącej na przeciwnym biegunie systemu moralności w stosunku do szatana (i pomniejszych diabłów). Istnieje jednak wiele utworów, w których pojawiają się osoby ,,przeanielone" (szczególnie w literaturze romantycznej, w której w ten sposób kreowane są najczęściej kobiety — przeciwieństwem będzie tu typ kobieta demoniczna). Motyw przydatny jest również do wskazywania rozmaitych wierzeń związanych z aniołami i przemyśleń na ich temat.
