Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 455 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Poemat Romantyzm
Juliusz Słowacki
Anhelli
I rzekł do nich ów doradzca: oto postawmy trzy krzyże na naśladownictwo męki Pana naszego...
Juliusz Słowacki
Hugo
Lecz próżno! Próżno! Ja marnie nie zginę!
Mieliżby życiem zarządzać zuchwale?
Czekaj tu, Blanko, zostawiam...
Juliusz Słowacki
Hugo
Już lud ze świętych wychodzi podwoi,
Skończone boskich tajemnic ofiary.
Czemuż ten rycerz nieruchomy stoi...
Juliusz Słowacki
Hugo
Choć noc głęboka, choć w tak późnej chwili,
Jeszcze się lampa w ciemnym gmachu pali...
Juliusz Słowacki
Hugo
Nadeszła straszna godzina wyroku.
Znów wszedł do sali mściciel tajnych zbrodni,
Wszedł pod filary i...
Władysław Syrokomla
Margier
„Nie!! przysięgam na bogów! że ja nie pozwolę,
Aby zginął bezbronny — jak wróżka wymaga —
Młodzian...
Władysław Syrokomla
Margier
Wrzasła trąba heroldów aż zadrgały ściany,
I mężny Leliwita jak na bój przybrany,
Otoczon gronem...
Władysław Syrokomla
Margier
I Jaśko z Mielsztyna
Otoczon gronem giermków i sarmackiej młodzi
Ze spuszczoną przyłbicą z komnaty...
Motyw: Rycerz
Ta archaiczna odmiana żołnierza pojawiła się na naszej liście, ponieważ odsyła do swoistego kręgu wyobrażeń. Szczególnie w okresie romantyzmu (a więc w epoce porewolucyjnej) czasy rycerskie były obiektem marzeń o epoce surowości i prostoty, w której klarowne zasady w pełni regulowały życie: honor nakazywał walczyć w imię własnej religii i króla, a także damy swego serca. Przestrzenią tych działań były zamki, z których po wielu wiekach pozostały jedynie ruiny, skłaniające do melancholii (zob. też: walka, dwór).
