
Georg Büchner
Woyzeck
Maryśka! — Nie, to by było widać! Człowiek jest otchłanią; w głowie się kręci, gdy się...
Maryśka! — Nie, to by było widać! Człowiek jest otchłanią; w głowie się kręci, gdy się...
Mocniej! Kręćcie się! Tarzajcie się! Czemuż nie zgasi Bóg słońca! Wszystko tarza się w rozpuście...
Zimno ci? A przecieżeś gorąca. Jakie gorące masz usta! Gorący twój dech dziewki! A przecież...
Kornelius uczuł, że gmach jego przyszłości już do podwalin się rysuje, że to nieprzyjaciel stokroć...
Wtem Edmund spostrzegł pochmurną twarz Fernanda, która wyłaniała się z cienia blada i groźna. Młody...
A Luigi czuł, jak rodzi się w nim nieznane mu do tej pory uczucie: był...
Zważ mój synu, że dumna zazdrość, którą ludzie wnoszą w stosunki płci, jest uczuciem dzikim...
Bywa kołem zamachowym szeregu zdarzeń, napędzając ludzi do działania. Za pomocą tego hasła zwracamy uwagę na te momenty w tekście, w których zazdrość jest raczej siłą kierującą postępowaniem niż tylko uczuciem.