Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 453 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
wiersze okresu współczesności
Chociaż nie zawsze byliśmy najszczersi,
powiedzmy sobie zwyczajnie: dobranoc.
Bo świat zachodzi już i słońce...
Tadeusz Gajcy
Groteska bardzo smutna
Niby kosmiczny delfin
niebem, które nazywasz różnie
przebywa ziemską przestrzeń
apokalipsy ciało duże.
Zaiste, straszne...
Zuzanna Ginczanka
Panteistyczne
oto
cichy «jak sen» pocałunek
zgiełków światów przemilcza mi
jazgot —
oto
kiedyś się wszystko raz...
Jaś Kapela
Jak zostałem wojownikiem MDMA
Czy plansza spłonie, zanim zdołam wytłumaczyć,
że nie ma etycznej konsumpcji w kapitalizmie kognitywnym,
konieczny...
Jaś Kapela
Jak zostałem wojownikiem MDMA
O ile zmniejszyłyby się emisje gazów cieplarnianych,
gdyby ludzie przestali nienawidzić się w internecie?
Pewnie...
Lula Sarnia
podziemne życie martwych gwiazd
rozlewa się halo wokół galaktyki —
gorąca poświata,
tęczowy pierścień —
gwiezdne pozostałości naginają materię,
przestrzeń,
czas...
Lula Sarnia
schemat blokowy o nadciągającym zderzeniu
jasno definiują się czynności konieczne
a konieczność bierze się z potrzeby rozwiązywania problemów —
problemem czy...
Motyw: Koniec świata
Istnieją liczne wyobrażenia apokaliptyczne, przewidywania dotyczące tego, w jaki sposób będzie wyglądał finał naszej egzystencji na ziemi (od Objawienia św. Jana do wiersza Miłosza W dniu końca świata). Związane są z tym niekiedy pouczenia moralne, wezwania do nawrócenia i poprawy postępowania. Roztaczający taką wizję, formułuje często jednocześnie poglądy na temat kondycji ludzkiej i przeznaczenia, oceny historii itp. Niekiedy świat jest opisywany jako pozostający już teraz w agonalnym stanie — obie wielkie rewolucje europejskie (francuska i rosyjska) oraz Wiosna Ludów były określane jako nieomylny początek końca świata.